نظریه شماره 7/99/1019 مورخ 1399/08/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم شرط علنی و حضوری بودن برای تحقق بزه توهین و تهدید
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۰۱۹ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۰۱۹ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۸/۲۰ |
| موضوع نظریه | کیفری اختصاصی |
| محور نظریه | توهین-تهدید |
چکیده نظریه شماره 7/99/1019 مورخ 1399/08/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم شرط علنی و حضوری بودن برای تحقق بزه توهین و تهدید:توهین جرمی است که به محض استعمال الفاظ رکیک یا انجام حرکات موهن محقق می شود و حضور مخاطب توهین یا در علن بودن این رفتار شرط تحقق جرم نیست؛لیکن رسیدن رفتار موضوع جرم به اطلاع مخاطب ضروری است.تحقق جرم تهدید منوط به حضور مخاطب یا در علن بودن اظهار یا اعمال تهدید آمیز نیست؛ لیکن موضوع تهدید باید به هر طریق ممکن به اطلاع مخاطب رسیده باشد.
استعلام
۱-آرا بزه توهین و تهدید الزاما بایستی علنی و حضوری باشد؟
۲-اگر فردی که مورد توهین قرار گرفته به توهین کننده می گوید: هر چه گفتی برای خودت باشد و آیا رفتار اخیر نیز مشمول توهین است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱- الف- توهین جرمی است که به محض استعمال الفاظ رکیک یا انجام حرکات موهن محقق می شود و حضور مخاطب توهین یا در علن بودن این رفتار شرط تحقق جرم نیست؛ لیکن رسیدن رفتار موضوع جرم به اطلاع مخاطب ضروری است. همچنین برای تحقق جرم توهین به مأمور دولت موضوع ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵، حضور مأمور در دفتر کار و پشت میز کار ضرورت ندارد؛ لیکن لازم است توهین در حال انجام وظیفه یا به سبب آن باشد.
ب- تحقق جرم تهدید موضوع ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ منوط به حضور مخاطب یا در علن بودن اظهار یا اعمال تهدید آمیز نیست؛ لیکن با توجه به این که در تحقق تهدید نوعا قابلیت ترساندن شرط است و لازمه این امر اطلاع مخاطب تهدید از مفاد آن است، لذا موضوع تهدید باید به هر طریق ممکن به اطلاع مخاطب رسیده باشد.
۲- با توجه به عرفی بودن مفهوم توهین، تشخیص این که پاسخ فرد مخاطبِ توهین مبنی بر این که هر چه گفتی برای خودت باشد توهین محسوب می شود یا خیر، با توجه به محتویات پرونده و اوضاع و احوال حاکم بر قضیه، با قاضی رسیدگی کننده است.
مواد مرتبط
- ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵
- ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵
- ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵