نظریه شماره 7/99/1103 مورخ 1399/08/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دادگاه صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی طبق قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/1103
شماره نظریه۷/۹۹/۱۱۰۳
شماره پرونده۹۹-۱۶۸-۱۱۰۳ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۸/۲۶
موضوع نظریهآیین دادرسی مدنی
محور نظریهاعاده دادرسی

چکیده نظریه شماره 7/99/1103 مورخ 1399/08/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دادگاه صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی طبق قانون آیین دادرسی مدنی:وفق ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، مرجع صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی، دادگاه صادرکننده حکم قطعی دادنامه مورد اعاده دادرسی است

استعلام

عطف به بند ۲ نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۲۰۴۱: ۱- در اجرای بند ۴ ماده ۴۲۶ و ماده ۴۳۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، درخواست اعاده دادرسی به کدام شعبه کیفری یا حقوقی تقدیم می شود. ۲- آیا شعب مذکور که صلاحیت ذاتی متفاوت دارند و دادگاه های مختلف هستند و از نظر درجه بالاتر از یکدیگر نیستند، می توانند رأی یکدیگر را در مقام اعاده دادرسی نقض کنند؟ ۳- چنانچه طبق ماده ۴۳۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، قرار باشد که رأی اول (رأی حقوقی) به قوت خود باقی بماند بر خلاف منظور و هدف از اعاده دادرسی خواهد بود؛ زیرا مقصود این بود که رأی کیفری (خیانت در امانت آقای الف ) مقدم شده و آقای ب نتواند وجه سفته ناشی از خیانت در امانت را اخذ کند.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- وفق ماده ۴۳۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، مرجع صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی، دادگاه صادرکننده حکم قطعی دادنامه مورد اعاده دادرسی است. بنابراین در فرض سوال، دادگاه صادرکننده حکم قطعی دوم (استرداد سفته ها) صالح به رسیدگی است.

۲- با توجه به پاسخ بند اول، فرض نقض حکم یک دادگاه در دادگاه دیگر، سالبه به انتفاء موضوع است.

۳- در قسمت ثالثا سوالی مطرح نشده است که مستلزم پاسخ گویی باشد.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته