نظریه شماره 7/99/1172 مورخ 1399/09/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اصل عدم مطلع بودن شاکی از وقوع جرم قابل گذشت
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۱۷۲ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۵۲-۱۱۷۲ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۹/۰۳ |
| موضوع نظریه | کیفری عمومی |
| محور نظریه | مرور زمان شکایت |
چکیده نظریه شماره 7/99/1172 مورخ 1399/09/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اصل عدم مطلع بودن شاکی از وقوع جرم قابل گذشت:در فرضی که شاکی در جرم قابل گذشت اظهار می دارد در زمانی از وقوع جرم مطلع شده که با لحاظ فاصله زمانی اطلاع وی و اعلام جرم، بزه انتسابی به متهم مشمول مرور زمان شکایت نمی باشد و در واقع شاکی منکر اطلاع از وقوع جرم در گذشته است؛و نافی را نفی کافی است و متهم مدعی شمول مرور زمان به واسطه علم و اطلاع شاکی باید آن را اثبات کند.
استعلام
پس از گذشت یک سال از تاریخ وقوع جرم اعلام جرم کرده و تقاضای تعقیب متهم را می کند و از طرفی مدعی می شود که به تازگی از وقوع جرم مطلع شده است در این فرض از جهت شمول مرور زمان اعلام شکایت موضوع ماده ۱۰۶ قانون مجازات اسلامی، آیا اصل بر اطلاع شاکی از وقوع جرم است و عدم اطلاع وی می بایست ثابت شود یا این که اصل بر عدم اطلاع است ؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرض سؤال که شاکی در جرم قابل گذشت اظهار می دارد در زمانی از وقوع جرم مطلع شده که با لحاظ فاصله زمانی اطلاع وی و اعلام جرم، بزه انتسابی به متهم مشمول مرور زمان شکایت موضوع ماده ۱۰۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نمی باشد و در واقع شاکی منکر اطلاع از وقوع جرم در گذشته و یا به محض ارتکاب آن است؛ و نافی را نفی کافی است و چنانچه متهم مدعی شمول مرور زمان به واسطه علم و اطلاع شاکی در تاریخی پیش از زمانی باشد که شاکی اقدام خود را بر آن مبنا قرار داده است، باید آن را اثبات کند.