نظریه شماره 7/99/1207 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان تجدیدنظر رای قطعی اصلی در فرض تجدید نظرخواهی نسبت به رای تصحیحی
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۲۰۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۲۰۷ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۹/۰۲ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | صدور رای |
چکیده نظریه شماره 7/99/1207 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان تجدیدنظر رای قطعی اصلی در فرض تجدید نظرخواهی نسبت به رای تصحیحی:در فرضی که نسبت به دادنامه تصحیحی تجدید نظرخواهی شده، موجب قانونی جهت ورود دادگاه تجدید نظر استان به رأی اصلی که قطعی و لازم الاجرا شده است وجود ندارد.
استعلام
دادگاه بدوی در خصوص جعل سند عادی نسبت به محکومیت متهمان رأی صادر کرده و در مهلت قانونی اعتراض اعم از واخواهی و تجدیدنظرخواهی، اعتراضی واصل نشده و رأی قطعیت یافته است. متعاقبا احدی از متهمان پس از صدور رأی اصلاحی که در ماهیت دادنامه بدوی تأثیری نداشته و صرفا سهو قلم بوده است، به دادنامه اصداری اعتراض می کند. آیا دادگاه تجدید نظر استان می تواند نسبت به نقض دادنامه ها اعم از بدوی قطعیت یافته و اصلاحی مورد اعتراض اقدام کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرض استعلام که در مهلت قانونی نسبت به رأی دادگاه نخستین تجدید نظر خواهی نشده و رأی به مرحله قطعیت رسیده است؛ اما رأی تصحیحی در مهلت قانونی مورد تجدید نظر خواهی قرار گرفته است، با لحاظ مفهوم و آثار رأی تصحیحی در ماده ۳۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری و همچنین مستنبط از مواد ۴۹۲ و ۴۹۳ این قانون و با عنایت به این که تجدید نظرخواهی نسبت به رأی تصحیحی با تجدید نظرخواهی نسبت به رأی اصلی متفاوت است؛ لذا در فرض استعلام که نسبت به دادنامه تصحیحی تجدید نظرخواهی شده، موجب قانونی جهت ورود دادگاه تجدید نظر استان به رأی اصلی که قطعی و لازم الاجرا شده است وجود ندارد.
مواد مرتبط
- ماده ۳۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲
- ماده ۴۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲
- ماده ۴۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲