نظریه شماره 7/99/1263 مورخ 1399/09/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری بر محکومیت قطعی جرم خیانت در امانت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/1263
شماره نظریه۷/۹۹/۱۲۶۳
شماره پرونده۹۹-۱۸۶/۳-۱۲۶۳ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۹/۱۹
موضوع نظریهکیفری عمومی
محور نظریهقانون مساعد

چکیده نظریه شماره 7/99/1263 مورخ 1399/09/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری بر محکومیت قطعی جرم خیانت در امانت:در فرضی که شخص پیش از لازم الاجرا شدن قانون کاهش مجازات حبس تعزیری،از بابت ارتکاب خیانت در امانت به دوسال حبس قطعی محکوم شده است،دادگاه صادر کننده حکم قطعی میزان حبس را در محدوده قانون (سه ماه تا هیجده ماه) تعیین می کند و در تعیین مجازات حبس بیش از سه ماه و یا جزای نقدی وفق بند ۲ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مختار است.

استعلام

با توجه به قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، چنانچه دادگاه بدوی شخصی را به استناد ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی به دو سال حبس محکوم کرده باشد، سپس قاضی اجرای احکام جهت اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، پرونده را به دادگاه تجدیدنظر ارسال کند، آیا دادگاه باید مجازات مقید در حکم را نصف کند؛ و یا اینکه حداقل مقید در قانون را نصف و نصف را به جزای نقدی تبدیل کند.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا، موضوع تبصره ماده ۱۱ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، تقلیل حداقل و حداکثر مجازات قانونی حبس به نصف است؛ و نه مجازات مذکور در حکم.

ثانیا، در فرض استعلام که شخص پیش از لازم الاجرا شدن قانون پیش گفته، از بابت ارتکاب خیانت در امانت موضوع ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ به دوسال حبس قطعی محکوم شده است، دادگاه صادر کننده حکم قطعی در اعمال بند ب ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، میزان حبس را در محدوده قانون (سه ماه تا هیجده ماه) تعیین می کند و در تعیین مجازات حبس بیش از سه ماه و یا جزای نقدی وفق بند ۲ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب ۱۳۷۳ با اصلاحات و الحاقات بعدی مختار است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته