نظریه شماره 7/99/523 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طلاق بدون حکم دادگاه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/523
شماره نظریه۷/۹۹/۵۲۳
شماره پرونده۹۹-۹/۲-۵۲۳ ح
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۵/۱۴
موضوع نظریهآیین دادرسی مدنی
محور نظریهطلاق

چکیده نظریه شماره 7/99/523 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طلاق بدون حکم دادگاه: در فرضی که بدون مراجعه به دادگاه خانواده و اخذ گواهی عدم امکان سازش از آن دادگاه، صیغه طلاق جاری شده باشد و متعاقبا احدی از زوجین مبادرت به تقدیم دادخواست جهت ثبت طلاق کند، از آن جا که در هر حال ثبت طلاق الزامی است و ضمانت اجرای عدم ثبت انحلال نکاح، مجازات است. در این حالت، ارجاع امر به داوری یا انجام مشاوره منتفی است.

استعلام

به موجب ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ ثبت طلاق و سایر موارد انحلال نکاح و نیز اعلام بطلان نکاح یا طلاق در دفاتر اسناد رسمی ازدواج و طلاق حسب مورد پس از صدور گواهی عدم امکان سازش یا حکم مربوط از سوی دادگاه مجاز است؛ چنان چه یکی از زوجین به استناد صورت جلسه و یا توافق نامه عادی اجرای صیغه طلاق که توسط روحانی مسجد محل و بدون رعایت تشریفات قانونی اجرا شده است، دعوایی را به خواسته تنفیذ واقعه طلاق مطرح کند، آیا دعوای مذکور قابلیت استماع قانونی دارد یا آن که لازمه استماع آن طرح قبلی دعوای صدور گواهی عدم امکان سازش و یا حکم طلاق حسب مورد است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرضی که بدون مراجعه به دادگاه خانواده و اخذ گواهی عدم امکان سازش از آن دادگاه، صیغه طلاق جاری شده باشد و متعاقبا احدی از زوجین مبادرت به تقدیم دادخواست جهت ثبت طلاق کند، از آن جا که مطابق ماده ۲۰ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، در هر حال ثبت طلاق الزامی است و ضمانت اجرای عدم ثبت انحلال نکاح، مجازاتی است که در ماده ۴۹ این قانون پیش بینی شده است و حتی در ماده یادشده بر الزام زوج به ثبت واقعه تصریح شده است، در صورت احراز اجرای صیغه طلاق با رعایت جهات شرعی و قانونی، صدور حکم مبنی بر ثبت واقعه طلاق بلامانع است. بدیهی است در این حالت، ارجاع امر به داوری یا انجام مشاوره منتفی است. بنا به مراتب فوق، موجبی برای طرح دعوای تنفیذ طلاق به نحو مستقل وجود ندارد.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته