تجاهر به استعمال مشروبات الکلی

در قانون

ماده 701 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، عنصر قانونی جرم تجاهر به استعمال مشروبات الکلی را تشکیل می دهد. عنصر مادی این جرم، متجاهرا نوشیدن مشروبات الکلی، به نحو علنی در اماکن و معابر و مجامع عمومی است.در مورد «علنی بودن» جرم باید گفت لازم نیست که جرم در منظر عموم واقع شود و تعدادی از مردم شاهد آن باشند، بلکه همین که قابلیت رویت توسط دیگران را داشته باشد، مشمول حکم این جرم، خواهد بود. عنصر معنوی این جرم نیز مرکب از سوء نیت عام (قصد انجام عمل مجرمانه و علم به مسکر بودن آنچه مینوشد+ علم به علنی بودن مکان جرم) و سوء نیت خاص یعنی «قصد تجاهر به نوشیدن مشروب الکلی» است، بنابراین اگر کسی در خفا مشروب بنوشد و در حالت مستی در اماکن و معابر و... عمومی ظاهر شود، مشمول این حکم نخواهد بود، چون کلمه «نوشیدن» ظاهر در استعمال است و اگر همین شخص، مست در اماکن عمومی به شرب مسکر ادامه دهد باید از عوامل رافع مسئولیت کیفری استمداد جست و اگر از خود اراده ای نداشت، نمیتوان او را با این ماده مورد مجازات قرار داد.همچنین اگر حد مشروبات الکلی به دلیلی چون توبه ساقط شود موجب سقوط مجازات تحت عنوان تجاهر نمیشود، اما اگر مجازات حد به کلی ساقط نشود و مثلا به تعزیر تبدیل شود، موجب اجرای قواعد تعدد جرم خواهد شد.به علاوه عبارت "علاوه بر اجرای حد شرعی "مفید آن است که این ماده تنها درمورد مسلمانان مصداق پیدا میکند و غیرمسلمانان مشمول تبصره ماده 174 قانون مجازات اسلامی خواهند بود.پرواضح است که قانونگذار در این ماده از قاعده اجرای مجازات اشد عدول کرده و به جمع تعزیر و حد تکلیف کرده است.