عقد شرطی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عقد شرطی: عقد شرطی عقدی است که در آن طرفین علاوه بر تعهدات اصلی شرط یا شروط دیگری را در عقد ذکر کرده‌اند. بنابراین، عقد مشروط در مقابل عقد مطلق قرار دارد. این نظر هم مطرح شده است که منظور قانونگذار از معاملات شرطی، معاملات مذکور در ماده 34 و 35 قانون ثبت اسناد و املاک و همچنین بیع شرط مذکور در ماده 458 قانون مدنی و سایر معاملاتی است که در آن‌ها بقا یا زوال عقد مشروط به یکی از شروط صحیحه باشد. [۱]

مواد مرتبط

ماده 56 قانون اجرای احکام مدنی

منابع

  1. علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1237296