ماده ۳۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: هرگاه خطر شدید و قریب‌الوقوعی طفل یا نوجوان را تهدید کند یا به سبب وضعیت مخاطره آمیز موضوع ماده (۳) این قانون وقوع جرم، محتمل باشد، مددکاران اجتماعی بهزیستی یا واحد حمایت دادگستری و ضابطان دادگستری مکلفند فوری و در حدود وظایف و اختیارات قانونی، تدابیر و اقدامات لازم را در صورت امکان با مشارکت و همکاری والدین، اولیاء یا سرپرستان قانونی طفل و نوجوان جهت رفع خطر، کاهش آسیب و پیشگیری از وقوع جرم انجام داده و در موارد ضروری وی را از محیط خطر دور کرده و با تشخیص و زیر نظر مددکار اجتماعی به مراکز بهزیستی یا سایر مراکز مربوط منتقل کنند و گزارش موضوع و اقدامات خود را حداکثر ظرف مدت دوازده ساعت به اطلاع دادستان برسانند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مددکار اجتماعی: نوعی خدمت حرفه ای مبتنی بر دانش و مهارت‌هایی است که در راستای کمک به افراد و گروه‌ها یا جامعه و با هدف به دست آوردن استقلال و رضایت شخصی و اجتماعی به کار می‌رود.[۱]

ضابط دادگستری: مأمورای است که تحت نظارت و تعلیمات دادستان در کشف جرم، حفظ آثار و علائم و جمع‌آوری ادله وقوع جرم، شناسایی، یافتن و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم، تحقیقات مقدماتی، ابلاغ اوراق و اجرای تصمیمات قضائی، به موجب قانون اقدام می‌کند.[۲]

وضعیت مخاطره آمیز: این اصطلاح در ماده ۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان تعریف شده‌است بر اساس صدر این ماده، موارد چهارده‌گانه مذکور در ماده، از جمله بی سرپرست بودن کودک، زندانی شدن والدین و سایر موارد مذکور در بندهای الف تا ژ، در صورتی که طفل یا نوجوان را در معرض بزه دیدگی یا ورود آسیب به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنیت یا وضعیت آموزشی وی قرار دهد، وضعیت مخاطره آمیز محسوب شده و موجب مداخله و حمایت قانونی از طفل و نوجوان می‌شود.[۳]

نکات توضیحی

چنانچه وفق مقررات ماده ۳۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، مددکار اجتماعی از وضعیت مخاطره آمیز با خبر شد و با اقدامات به عمل آمده به این نتیجه رسید که طفل یا نوجوان در موقعیت مخاطره آمیز قرار دارد، مددکار اجتماعی بهزیستی یا واحد حمایت دادگستری به همراه ضابط دادگستری مکلف هستند فوری تدابیر و اقدامات لازم را به عمل بیاورند. هر چند در قانون مصداق این اقدامات مشخص نشده‌است اما در عمل اقدام لازم شامل مواردی مانند اطلاع به والدین یا سرپرست و مشاوره خود طفل و دور کردن طفل یا نوجوان از محیط خطر و انتقال وی به مراکز بهزیستی یا سایر مراکز مربوطه است.[۴] گزارش اقدامات انجام شده باید به دادستان اطلاع داده شود اما در ماده مشخص نشده‌است کدام یک از مقامات مذکور در ماده موظف به ارائه گزارش است. از نکات قابل دیگر ذکر در خصوص ماده ۳۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان این است که با توجه به مفاد ماده، در موارد فوری، دور کردن طفل یا نوجوان از محیط باید زیر نظر مددکار اجتماعی باشد اما نیازی به دستور دادستان ندارد. اما در موارد غیر فوری دستور دادستان را لازم دارد.[۵]

منابع

  1. علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276788
  2. ماده 28 قانون آیین دادرسی کیفری
  3. ماده 3 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399
  4. امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652440
  5. امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652452