آثار الحاق ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان بر قانون مدنی

آثار الحاق ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان بر قانون مدنی نام مقاله ای از بهشید ارفع نیا و مریم دشتی زاده بوده که در دوره چهارم شماره یازدهم (بهار 1390) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان در سال 1979 میلادی به تصویب سازمان ملل متحد رسید و تاکنون 186 کشور، به آن ملحق شده اند. در ایران، این کنوانسیون در سال 1382، پس از تصویب در مجلس شورای اسلامی، توسط شورای نگهبان رد شد و در حال حاضر نیز در مجمع تشخیص مصلحت نظام در دست بررسی است. از زمان تصویب کنوانسیون تاکنون همواره میان دو گروه موافق و مخالف الحاق ایران به کنوانسیون، بر سر تبیین مواضعشان، جدال و اختلاف بوده است. موافقان، ضمن حمایت از تساوی حقوق زن و مرد، الحاق را فرصتی مغتنم، جهت اصلاح پاره ای از قوانین تبعیض آمیز داخلی دانسته و قایل به پذیرش شرط، در موارد مغایرت کنوانسیون با نص صریح قرآن و شرع مقدس اسلام می باشند. مخالفان نیز معتقد به مغایرت موّاد کنوانسیون با احکام شرعی و قوانین اساسی و عادی داخلی بوده و اساساً الحاق به کنوانسیون را غیرممکن می دانند.

کلیدواژه ها

• تبعیض
• حقوق زن
• الحاق
• اسلام
• قانون مدنی و عدالت

مواد مرتبط

• ماده 1 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان
• ماده 25 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان
• ماده 11 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان
• ماده 13 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان
• ماده 15 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان
• ماده 16 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان
• اصل 28 قانون اساسی
• اصل 29 قانون اساسی
• اصل 43 قانون اساسی
• ماده 1117 قانون مدنی
• ماده 1118 قانون مدنی
• ماده 1041 قانون مدنی
• ماده 963 قانون مدنی
• ماده 18 قانون حمایت خانواده