ماده 288 قانون امور حسبی

ماده ۲۸۸ قانون امور حسبی: اشخاصی که مطابق ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ وصیت نزد آن‌ها شده و همچنین گواه‌های مذکور در ماده قبل در اول زمان امکان باید در اداره ثبت اسناد یا محلی که در آئین‌نامه وزارت دادگستری تعیین می‌شود حاضر شده وصیت نامه را مطابق مقررات راجع به امانت گذاردن اسناد امانت بگذارند و ضمناً اعلام کنند که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته.

مواد مرتبط

• ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی
• ماده ۲۸۵ قانون امور حسبی
• ماده 289 قانون امور حسبی

توضیح واژگان

وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.

وصیت نامه: سندی است رسمی یا عادی که در آن وصیت به مال یا وصیت عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه‌های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که ورثه موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.

اهلیت: به صلاحیت شخص برای دارا شدن و اجرای حق و تکلیف، اهلیت گفته می‌شود. به اهلیت دارا شدن حق، «اهلیت تمتع» و به اهلیت اجرای حق، نیز «اهلیت استیفاء» گفته می‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

وصیت نامه نظامی تشریفات خاصی ندارد. گواهان، در صورتی که اظهارات موصی را نوشته باشند، باید در اداره ثبت یا محلی که در آیین‌نامه وزارت دادگستری معین می‌شود حاضر گردند و وصیت نامه را به امانت گذارند و اعلام کنند این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته. تنظیم وصیت نامه ضرورت ندارد و گواهان می‌توانند در اولین فرصت نزد دادرس دادگاه صلاحیتدار حاضر شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلسی ضبط شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلس ضبط می‌شود.

نکات توضیحی

مطابق ماده ۲۸۸ قانون امور حسبی اشخاصی که در شرایط فوق‌العاده وصیت کرده‌اند (موضوع مواد ۲۸۳، ۲۸۴ و ۲۸۵ قانون امور حسبی) باید در اولین زمان ممکن به لحاظ عرفی در محل مقرر در آیین‌نامه حاضر شده و وصیت مذکور را به امانت بگذارند. همچنین باید اعلام نمایند که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت ابراز داشته زیرا مطابق ماده ۸۳۹ قانون مدنی اگر موصی ثانیاً وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید وصیت دوم صحیح است. همچنین مطابق ماده ۸۳۸ همان قانون موصی می‌تواند از وصیت خود رجوع کند.