ماده 38 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* | * ماده 1 قانون الزام اختصاص شماره ملی و کد پستی برای کلیه اتباع ایرانی | ||
* [[ماده 48 قانون ثبت احوال]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون ثبت احوال}} | |||
[[رده:مواد قانون ثبت احوال]] | [[رده:مواد قانون ثبت احوال]] | ||
[[رده:کارت شناسنایی]] | [[رده:کارت شناسنایی]] | ||
[[رده:مندرجات کارت شناسایی]] | [[رده:مندرجات کارت شناسایی]] | ||
[[رده:کارت ملی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۰
ماده 38 قانون ثبت احوال: در نقاطی که دولت مقتضی بداند و اعلام کند کسانی که سن آنان از ۱۵ سال به بالا است باید دارای کارت شناسایی بوده و همیشه آن را‌همراه داشته باشند. کارت شناسایی حاوی مشخصات و اثر انگشت و عکس و نشانی محل سکونت و گروه های اصلی خون خواهد بود.
ترتیب صدور و ترتیب درج مشخصات دارنده کارت شناسایی و چگونگی تحصیل اطلاعات مربوط به سکونت و سایر اطلاعات از قبیل گروه خون و‌اشخاصی که برای صغار و مجانین کارت شناسایی اخذ نمایند در آیین‌نامه اجرایی تعیین خواهد شد.
مواد مرتبط
- ماده 1 قانون الزام اختصاص شماره ملی و کد پستی برای کلیه اتباع ایرانی
- ماده 48 قانون ثبت احوال
پیشینه
مطابق ماده 38 قانون ثبت احوال مصوب 1355 دولت در نقاطی که مقتضی می دانست و اعلام می کرد افراد بالای 15 سال باید کارت شناسایی می داشتند اما این ماده قانونی در عمل اجرایی نشد اما در سال 1376 قانون الزام اختصاص شماره ملی و کد پستی برای کلیه اتباع ایرانی جایگزین این ماده قانونی شد که بر اساس آن تمام اتباع ایرانی صادر می شود و در اصل کارت ملی سند شناسایی اتباع ایرانی است که در آن یک عدد ده رقمی به عنوان شماره ملی و کد پستی درج می شود.[۱]
توضیح واژگان
اثر انگشت: به برجستگی های سر انگشتان اثر انگشت می گویند که برای تشخیص هویت به کار می رود.[۲]
منابع
- ↑ عباس میرشکاری. حقوق ثبت احوال. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445456
- ↑ منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد اول). چاپ 1. کیان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445448