رای وحدت رویه شماره 821 دیوان عالی کشور درباره حق فسخ معامله با وجود شرط اسقاط خیارات: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (رضا شریف یزدی صفحهٔ رای وحدت رویه شماره 821 مورخ 20/ 2/ 1401 ھیات عمومی دیوان عالی کشور را به رای وحدت رویه شماره 821 مورخ 1401/2/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور منتقل کرد) |
جز (removed Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور 1401 using HotCat) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
رای وحدت رویه شماره 821 مورخ 1401/2/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور: مطابق مواد ۴١۶ و بعد قانون مدنی، در موارد «غبن فاحش»، با لحاظ دیگر شرایط مقرر، مغبون حق فسخ (خیار) دارد. چنانچه برابر ماده ۴۴٨ همین قانون، سقوط این حق شرط شده باشد، به اقتضای رفتار متعارف اشخاص، شرط یادشده منصرف از مراتب اعلای غبن است که عرفاً «افحش» دانسته میشود. برخی فتاوی معتبر فقهی نیز بر همین اساس صادر شده است. بنا به مراتب، رأی شعبه سوم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده میشود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 416 قانون مدنی
- ماده 417 قانون مدنی
- ماده 418 قانون مدنی
- ماده 420 قانون مدنی
- ماده 448 قانون مدنی
- ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری