رای دادگاه درباره اقرار (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۰۸۹): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (کیفری)|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۰۸۹|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۰۸/۲۰|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۲۳ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=موسوی{{سخ}}منصوری{{سخ}}جعفری شهنی|موضوع=اقرار}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه...» ایجاد کرد) |
(افزودن لینک درون ویکی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (کیفری)|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۰۸۹|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۰۸/۲۰|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۲۳ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=موسوی{{سخ}}منصوری{{سخ}}جعفری شهنی|موضوع=اقرار}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اقرار''': اقرار در امور کیفری طریقیت دارد نه موضوعیت یعنی باید منطبق با واقعیت باشد. | {{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (کیفری)|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۰۸۹|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۰۸/۲۰|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۲۳ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=موسوی{{سخ}}منصوری{{سخ}}جعفری شهنی|موضوع=اقرار}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اقرار''': [[اقرار]] در [[امور کیفری]] [[طریقیت]] دارد نه [[موضوعیت یا طریقیت داشتن قوانین برای قاضی|موضوعیت]] یعنی باید منطبق با واقعیت باشد. | ||
== رأی دادگاه بدوی == | == رأی دادگاه بدوی == | ||
در خصوص شکایت آقای ع. با وکالت آقای ک. علیه آقایان ۱ ح.ح. فرزند ق.، ۸۲ ساله، ۲ م.ق. فرزند ع.، ۳۸ ساله، ۳ م.ع. فرزند ح.، ۳۰ ساله، دائر بر ردیف های اول و دوم: انتقال منافع ملک غیر نسبت به سهم آقای ع. به میزان یک دانگ از مغازه مورد اجاره مورخه ۱/۸/۸۹ و ردیف سوم اجاره ملک غیر با علم و اطلاع از مالکیت شاکی به شرح منعکس در پرونده، دادگاه با عنایت به مندرجات پرونده و ملاحظه قرارداد مورد اشاره شاکی که رونوشت آن در صفحات ۲۳ لغایت ۳۰ پرونده موجود است نظر به اینکه قرارداد موصوف همان طور که در صدر آن اشاره شده است، قرارداد پیمانکاری بوده و اصلا مربوط به اجاره و انتقال نمی باشد، هر چند وکیل محترم شاکی در جلسه دادگاه اعلام داشته متهمین به این امر اقرار داشته اند، اما باید توجه داشت که بر فرض محال که اظهارات متهمین را اقرار تلقی نماییم نباید فراموش کرد که اقرار در امور کیفری طریقیت دارد نه موضوعیت، یعنی باید منطبق با واقعیت باشد و صرف اقرار به اینکه انتقال صورت گرفته، در حالی که اقدام ایشان انتقال نیست موجب اثبات بزه نمی شود، لذا در اجرای بند الف از ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری حکم بر برائت متهمین صادر و اعلام می نماید. نسبت به اتهام آقای ع.ن. دائر بر توهین به آقای ع.س. نظر به شکایت شاکی، گزارش مرجع انتظامی، اظهارات گواه به شرح صفحه ۸۰ پرونده بزه منتسبه را محرز دانسته، در اجرای ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی حکم بر محکومیت متهم به پرداخت مبلغ یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد. | در خصوص [[شکایت]] آقای ع. با [[وکالت]] آقای ک. علیه آقایان ۱ ح.ح. فرزند ق.، ۸۲ ساله، ۲ م.ق. فرزند ع.، ۳۸ ساله، ۳ م.ع. فرزند ح.، ۳۰ ساله، دائر بر ردیف های اول و دوم: [[انتقال مال غیر|انتقال منافع ملک غیر]] نسبت به سهم آقای ع. به میزان یک دانگ از مغازه مورد [[اجاره]] مورخه ۱/۸/۸۹ و ردیف سوم اجاره ملک غیر با [[قطع|علم]] و اطلاع از [[مالکیت]] [[شاکی]] به شرح منعکس در پرونده، دادگاه با عنایت به مندرجات پرونده و ملاحظه قرارداد مورد اشاره شاکی که رونوشت آن در صفحات ۲۳ لغایت ۳۰ پرونده موجود است نظر به اینکه قرارداد موصوف همان طور که در صدر آن اشاره شده است، [[قرارداد پیمانکاری]] بوده و اصلا مربوط به اجاره و انتقال نمی باشد، هر چند وکیل محترم شاکی در [[جلسه دادگاه]] اعلام داشته متهمین به این امر [[اقرار]] داشته اند، اما باید توجه داشت که بر فرض محال که اظهارات متهمین را اقرار تلقی نماییم نباید فراموش کرد که اقرار در امور کیفری طریقیت دارد نه موضوعیت، یعنی باید منطبق با واقعیت باشد و صرف اقرار به اینکه انتقال صورت گرفته، در حالی که اقدام ایشان انتقال نیست موجب اثبات بزه نمی شود، لذا در اجرای بند الف از [[ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری]] حکم بر [[برائت]] متهمین صادر و اعلام می نماید. نسبت به اتهام آقای ع.ن. دائر بر [[توهین]] به آقای ع.س. نظر به شکایت شاکی، گزارش مرجع انتظامی، اظهارات گواه به شرح صفحه ۸۰ پرونده بزه منتسبه را محرز دانسته، در اجرای [[ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی]] حکم بر محکومیت [[متهم]] به پرداخت مبلغ یک میلیون ریال [[جریمه نقدی|جزای نقدی]] در حق دولت صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف مدت بیست روز پس از [[ابلاغ]] قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد. | ||
رئیس شعبه ۱۰۳۷ دادگاه عمومی جزایی تهران موسوی | رئیس [[شعبه]] ۱۰۳۷ [[دادگاه عمومی]] جزایی تهران موسوی | ||
= رأی دادگاه تجدیدنظر استان = | = رأی دادگاه تجدیدنظر استان = | ||
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ک. و خانم س. به وکالت از آقای ع. نسبت به قسمی از دادنامه شماره ۱۲۳۵۹۰۰ مورخ ۱۵/۱۲/۱۳۹۰ در پرونده کلاسه ۰۰۷۳۳۸۹ صادره از شعبه ۱۰۳۷ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن در خصوص اتهام آقایان ح.ح. و م.ق. دائر بر انتقال منافع ملک غیر نسبت به سهم آقای ع.ن. به میزان یک دانگ از مغازه مورد اجاره مورخ ۱/۸/۸۹ و آقای م.ع. دائر بر انتقال گیرنده منافع ملک غیر با علم و اطلاع از مالکیت شاکی تجدیدنظرخواه و با استدلال مندرج در دادنامه حکم بر برائت آنها صادر شده است و در این مرحله موکل تجدیدنظرخواه نسبت به تجدیدنظرخواندگان اعلام گذشت نموده است، حال صرف نظر از اعلام گذشت موصوف، نظر به اینکه تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی ایراد و دفاع مؤثری که از حیث شکلی و یا ماهوی مندرج در ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری باشد، اقامه ننموده است و از نظر این دادگاه این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته با توجه به مفاد قرارداد به ویژه بند ۲ که عزل و نصب پرسنل و کارگران لزوما بایستی به تصویب اکثریت شرکاء باشد، عمل ارتکابی تجدیدنظرخواندگان فاقد عنصر معنوی است و در نتیجه این قسمت از دادنامه منطبق با موازین قانونی و دلایل موجود در پرونده اصدار یافته و ایرادی که موجب نقض باشد، مشهود نیست. به استناد بند الف ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه، این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می گردد. در خصوص تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه از قسمت دیگر دادنامه تجدیدنظرخواسته که به موجب آن موکل تجدیدنظرخواه آقای ع.ن. به اتهام توهین به آقای ع.س. و با احراز بزهکاری و به استناد ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم شده است، نظر به لایحه تجدیدنظرخواه و توجها به انکار موکل تجدیدنظرخواه و عدم ذکر الفاظ و عبارات توهین آمیز از سوی شاکی و شهود تعرفه شده وی و عنایتا به مفاد شهادت شاهد بی طرف آقای م.ع. در صفحه ۸۱ پرونده که با وصف حضور در محل اظهار داشته سر و صدا شنیده است ولی فحش یا تهدیدی نشنیده است. لهذا دادگاه این قسمت از دادنامه را مخدوش تشخیص داده و به استناد بند یک قسمت ب ماده ۲۵۷ از قانون آیین دادرسی کیفری و بند الف ماده ۱۷۷ این قانون، ضمن نقض این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته، حکم بر برائت آقای ع.ن. از اتهام انتسابی توهین صادر و اعلام می نماید. رأی صادره قطعی است. | در خصوص [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] آقای ک. و خانم س. به وکالت از آقای ع. نسبت به قسمی از [[دادنامه]] شماره ۱۲۳۵۹۰۰ مورخ ۱۵/۱۲/۱۳۹۰ در پرونده کلاسه ۰۰۷۳۳۸۹ صادره از شعبه ۱۰۳۷ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن در خصوص اتهام آقایان ح.ح. و م.ق. دائر بر انتقال منافع ملک غیر نسبت به سهم آقای ع.ن. به میزان یک دانگ از مغازه مورد اجاره مورخ ۱/۸/۸۹ و آقای م.ع. دائر بر انتقال گیرنده منافع ملک غیر با علم و اطلاع از مالکیت شاکی تجدیدنظرخواه و با استدلال مندرج در دادنامه حکم بر برائت آنها صادر شده است و در این مرحله موکل تجدیدنظرخواه نسبت به تجدیدنظرخواندگان اعلام [[گذشت شاکی|گذشت]] نموده است، حال صرف نظر از اعلام گذشت موصوف، نظر به اینکه تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی ایراد و دفاع مؤثری که از حیث شکلی و یا ماهوی مندرج در [[ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] باشد، اقامه ننموده است و از نظر این دادگاه این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته با توجه به مفاد [[قرارداد]] به ویژه بند ۲ که عزل و نصب پرسنل و کارگران لزوما بایستی به تصویب اکثریت شرکاء باشد، عمل ارتکابی تجدیدنظرخواندگان فاقد [[عنصر معنوی]] است و در نتیجه این قسمت از دادنامه منطبق با موازین قانونی و دلایل موجود در پرونده اصدار یافته و ایرادی که موجب نقض باشد، مشهود نیست. به استناد بند الف [[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری]] ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه، این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می گردد. در خصوص تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه از قسمت دیگر دادنامه تجدیدنظرخواسته که به موجب آن موکل تجدیدنظرخواه آقای ع.ن. به اتهام توهین به آقای ع.س. و با احراز بزهکاری و به استناد ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم شده است، نظر به لایحه تجدیدنظرخواه و توجها به انکار موکل تجدیدنظرخواه و عدم ذکر الفاظ و عبارات توهین آمیز از سوی شاکی و شهود تعرفه شده وی و عنایتا به مفاد شهادت شاهد بی طرف آقای م.ع. در صفحه ۸۱ پرونده که با وصف حضور در محل اظهار داشته سر و صدا شنیده است ولی فحش یا تهدیدی نشنیده است. لهذا دادگاه این قسمت از دادنامه را مخدوش تشخیص داده و به استناد بند یک قسمت ب ماده ۲۵۷ از قانون آیین دادرسی کیفری و بند الف ماده ۱۷۷ این قانون، ضمن نقض این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته، حکم بر برائت آقای ع.ن. از اتهام انتسابی توهین صادر و اعلام می نماید. رأی صادره قطعی است. | ||
رئیس شعبه ۲۳ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه | رئیس [[شعبه]] ۲۳ [[دادگاه تجدیدنظر|دادگاه تجدیدنظر استان]] تهران [[مستشار]] دادگاه | ||
منصوری جعفری شهنی | منصوری جعفری شهنی | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
* [[ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
* [[ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
* [[ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
[[رده:آراء و دادنامه های کیفری صادره از دادگاه در سال ۱۳۹۱]] | [[رده:آراء و دادنامه های کیفری صادره از دادگاه در سال ۱۳۹۱]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۶
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۰۸۹ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۱/۰۸/۲۰ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | اقرار |
| قاضی | موسوی منصوری جعفری شهنی |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اقرار: اقرار در امور کیفری طریقیت دارد نه موضوعیت یعنی باید منطبق با واقعیت باشد.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص شکایت آقای ع. با وکالت آقای ک. علیه آقایان ۱ ح.ح. فرزند ق.، ۸۲ ساله، ۲ م.ق. فرزند ع.، ۳۸ ساله، ۳ م.ع. فرزند ح.، ۳۰ ساله، دائر بر ردیف های اول و دوم: انتقال منافع ملک غیر نسبت به سهم آقای ع. به میزان یک دانگ از مغازه مورد اجاره مورخه ۱/۸/۸۹ و ردیف سوم اجاره ملک غیر با علم و اطلاع از مالکیت شاکی به شرح منعکس در پرونده، دادگاه با عنایت به مندرجات پرونده و ملاحظه قرارداد مورد اشاره شاکی که رونوشت آن در صفحات ۲۳ لغایت ۳۰ پرونده موجود است نظر به اینکه قرارداد موصوف همان طور که در صدر آن اشاره شده است، قرارداد پیمانکاری بوده و اصلا مربوط به اجاره و انتقال نمی باشد، هر چند وکیل محترم شاکی در جلسه دادگاه اعلام داشته متهمین به این امر اقرار داشته اند، اما باید توجه داشت که بر فرض محال که اظهارات متهمین را اقرار تلقی نماییم نباید فراموش کرد که اقرار در امور کیفری طریقیت دارد نه موضوعیت، یعنی باید منطبق با واقعیت باشد و صرف اقرار به اینکه انتقال صورت گرفته، در حالی که اقدام ایشان انتقال نیست موجب اثبات بزه نمی شود، لذا در اجرای بند الف از ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری حکم بر برائت متهمین صادر و اعلام می نماید. نسبت به اتهام آقای ع.ن. دائر بر توهین به آقای ع.س. نظر به شکایت شاکی، گزارش مرجع انتظامی، اظهارات گواه به شرح صفحه ۸۰ پرونده بزه منتسبه را محرز دانسته، در اجرای ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی حکم بر محکومیت متهم به پرداخت مبلغ یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه ۱۰۳۷ دادگاه عمومی جزایی تهران موسوی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ک. و خانم س. به وکالت از آقای ع. نسبت به قسمی از دادنامه شماره ۱۲۳۵۹۰۰ مورخ ۱۵/۱۲/۱۳۹۰ در پرونده کلاسه ۰۰۷۳۳۸۹ صادره از شعبه ۱۰۳۷ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن در خصوص اتهام آقایان ح.ح. و م.ق. دائر بر انتقال منافع ملک غیر نسبت به سهم آقای ع.ن. به میزان یک دانگ از مغازه مورد اجاره مورخ ۱/۸/۸۹ و آقای م.ع. دائر بر انتقال گیرنده منافع ملک غیر با علم و اطلاع از مالکیت شاکی تجدیدنظرخواه و با استدلال مندرج در دادنامه حکم بر برائت آنها صادر شده است و در این مرحله موکل تجدیدنظرخواه نسبت به تجدیدنظرخواندگان اعلام گذشت نموده است، حال صرف نظر از اعلام گذشت موصوف، نظر به اینکه تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی ایراد و دفاع مؤثری که از حیث شکلی و یا ماهوی مندرج در ماده ۲۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری باشد، اقامه ننموده است و از نظر این دادگاه این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته با توجه به مفاد قرارداد به ویژه بند ۲ که عزل و نصب پرسنل و کارگران لزوما بایستی به تصویب اکثریت شرکاء باشد، عمل ارتکابی تجدیدنظرخواندگان فاقد عنصر معنوی است و در نتیجه این قسمت از دادنامه منطبق با موازین قانونی و دلایل موجود در پرونده اصدار یافته و ایرادی که موجب نقض باشد، مشهود نیست. به استناد بند الف ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه، این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته تأیید می گردد. در خصوص تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه از قسمت دیگر دادنامه تجدیدنظرخواسته که به موجب آن موکل تجدیدنظرخواه آقای ع.ن. به اتهام توهین به آقای ع.س. و با احراز بزهکاری و به استناد ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت محکوم شده است، نظر به لایحه تجدیدنظرخواه و توجها به انکار موکل تجدیدنظرخواه و عدم ذکر الفاظ و عبارات توهین آمیز از سوی شاکی و شهود تعرفه شده وی و عنایتا به مفاد شهادت شاهد بی طرف آقای م.ع. در صفحه ۸۱ پرونده که با وصف حضور در محل اظهار داشته سر و صدا شنیده است ولی فحش یا تهدیدی نشنیده است. لهذا دادگاه این قسمت از دادنامه را مخدوش تشخیص داده و به استناد بند یک قسمت ب ماده ۲۵۷ از قانون آیین دادرسی کیفری و بند الف ماده ۱۷۷ این قانون، ضمن نقض این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته، حکم بر برائت آقای ع.ن. از اتهام انتسابی توهین صادر و اعلام می نماید. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبه ۲۳ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه
منصوری جعفری شهنی