مسئولیت مدنی در ورزش (ترجمه: آقایی نیا): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فصل پانزدهم: محاسبه [[خسارت|خسارات]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی در ورزش|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6671084|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=1}}</ref> | فصل پانزدهم: محاسبه [[خسارت|خسارات]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی در ورزش|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6671084|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=1}}</ref> | ||
== بخشی از | == بخشی از کتابدر بخشی از مقدمه مترجم آماده است: == | ||
<blockquote>از دیدگاه [[قانون اساسی]] جمهوری اسلامی ایران، [[ورزش]] از مهم ترین وسایل برای تربیت انسان های دارای ارزش های والا، آزاد و مسئول در برابر خدا دانسته شده که [[دولت]] موظف است همه امکانات خود را برای نیل به اهداف آن به کار گیرد. از سوی دیگر نقش چنین انسان هایی که مجهز به علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری هستند، در توسعه و تعالی جامعه، امری حیاتی است، بطوری که قاطعانه می توان گفت نیروهای متعهد و متخصص پایه اصلی توسعه هر جامعه هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی در ورزش|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6671096|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=1}}</ref></blockquote> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۴
مسئولیت مدنی در ورزش نام کتابی است از والتر تی جامپیون جونیور ، به ترجمه حسین آقایی نیا که توسط انتشارات دادگستر به چاپ رسیده است.
.jpg) | |
| نویسنده(ها) | حسین آقایی نیا |
|---|---|
| کشور | ایران مکان ناشر فارسی: تهران |
| زبان | فارسی |
| موضوع(ها) | حقوق ورزشی |
| ناشر | انتشارات دادگستر |
| شمار صفحات | 336 |
محتوای کتاب
این کتاب در 15فصل تدوین گردیده است:
فصل اول: خطا
فصل دوم: مسئولیت مدرسه
فصل سوم: مسئولیت مربی
فصل چهارم: مسئولیت داور
فصل پنجم: مسئولیت پزشکی
فصل ششم: مسئولیت ناشی از عرضه کالا، مسئولیت محض و مسئولیت تضمین صحت کالا
فصل هفتم: صدمات شرکت کننده در فعالیت های ورزشی
فصل هشتم: صدمات تماشاگر
فصل نهم: مسئولیت ناشی از امکانات
فصل دهم: قبول خطر، تقصیر نسبی و تقصیر زیان دیده
فصل یازدهم: هشدارها، اسقاط حق و ابراء
فصل دوازدهم: مصونیت دولت و موسسات خیریه
فصل سیزدهم: افترا و تجاوز به حریم خصوصی اشخاص
فصل چهاردهم: جبران خسارت کارکنان
بخشی از کتابدر بخشی از مقدمه مترجم آماده است:
از دیدگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ورزش از مهم ترین وسایل برای تربیت انسان های دارای ارزش های والا، آزاد و مسئول در برابر خدا دانسته شده که دولت موظف است همه امکانات خود را برای نیل به اهداف آن به کار گیرد. از سوی دیگر نقش چنین انسان هایی که مجهز به علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری هستند، در توسعه و تعالی جامعه، امری حیاتی است، بطوری که قاطعانه می توان گفت نیروهای متعهد و متخصص پایه اصلی توسعه هر جامعه هستند.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ حسین آقایی نیا. مسئولیت مدنی در ورزش. چاپ 1. دادگستر، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6671084
- ↑ حسین آقایی نیا. مسئولیت مدنی در ورزش. چاپ 1. دادگستر، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6671096