دعوای مزاحمت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
طبق [[ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]، [[دعوای مزاحمت]] عبارت است از:«[[دعوا|دعوایی]] که به موجب آن [[متصرف]] [[مال غیرمنقول]] [[درخواست]] جلوگیری از مزاحمت کسی را می‌نماید که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون این که [[مال غیرمنقول|مال]] را از [[تصرف]] متصرف خارج کرده باشد».<ref>[[ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> چنین بیان شده است که منظور از مزاحمت این است که شخصی در زمینه‌ی تصرفات دیگری، اخلال ایجاد نماید<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1866916|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=1}}</ref> و منظور از دعوای مزاحمت، دعوایی است که خواسته آن رفع زحمت مزاحم تصرفات متصرف قانونی مال غیرمنقول است بی آنکه مزاحم مال را از تصرف متصرف درآورده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=330776|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
طبق [[ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]، [[دعوای مزاحمت]] عبارت است از:«[[دعوا|دعوایی]] که به موجب آن [[متصرف]] [[مال غیرمنقول]] [[درخواست]] جلوگیری از مزاحمت کسی را می‌نماید که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون این که [[مال غیرمنقول|مال]] را از [[تصرف]] متصرف خارج کرده باشد».<ref>[[ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> چنین بیان شده است که منظور از مزاحمت این است که شخصی در زمینه‌ی تصرفات دیگری، اخلال ایجاد نماید<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1866916|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=1}}</ref> و منظور از دعوای مزاحمت، دعوایی است که خواسته آن رفع زحمت مزاحم تصرفات متصرف قانونی مال غیرمنقول است بی آنکه مزاحم مال را از تصرف متصرف درآورده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=330776|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
== گستره دعوای مزاحمت ==
در حقوق ایران امکان طرح دعوی مذکور از طریق دادرسی مدنی تنها در خصوص [[اموال غیرمنقول]] و حقوق مربوط به آن ([[حق ارتفاق]] یا [[حق انتفاع]]) وجود دارد، درحالی‌که در «کامن‌لا» دعوای مزاحمت در مورد سر و صدا و بوی بد و [[اموال منقول]] نیز مطرح است. همچنین در حقوق اروپایی در زمینه [[حریم خصوصی]] و [[حقوق شخصیت]]، به‌طور کلی دادگاه‌های اروپایی در [[دعاوی مدنی]] می‌توانند مستقلاً مبادرت به صدور «دستور توقف نقض حریم خصوصی» و حقوق مربوط به شخصیت کنند.<ref name=":0">سیدعطا قیصری؛ مرتضی یوسف زاده؛ محمدرضا محمدی، (1400)، [https://jlq.ut.ac.ir/article_82155.html «نگرشی تحلیلی و انتقادی بر اقدامات تأمینی و سازوکارهای پیشگیرانه در حقوق مسئولیت مدنی ایران»]، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 50، شماره 2</ref>


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۷

طبق ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی، دعوای مزاحمت عبارت است از:«دعوایی که به موجب آن متصرف مال غیرمنقول درخواست جلوگیری از مزاحمت کسی را می‌نماید که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون این که مال را از تصرف متصرف خارج کرده باشد».[۱] چنین بیان شده است که منظور از مزاحمت این است که شخصی در زمینه‌ی تصرفات دیگری، اخلال ایجاد نماید[۲] و منظور از دعوای مزاحمت، دعوایی است که خواسته آن رفع زحمت مزاحم تصرفات متصرف قانونی مال غیرمنقول است بی آنکه مزاحم مال را از تصرف متصرف درآورده باشد.[۳]

گستره دعوای مزاحمت

در حقوق ایران امکان طرح دعوی مذکور از طریق دادرسی مدنی تنها در خصوص اموال غیرمنقول و حقوق مربوط به آن (حق ارتفاق یا حق انتفاع) وجود دارد، درحالی‌که در «کامن‌لا» دعوای مزاحمت در مورد سر و صدا و بوی بد و اموال منقول نیز مطرح است. همچنین در حقوق اروپایی در زمینه حریم خصوصی و حقوق شخصیت، به‌طور کلی دادگاه‌های اروپایی در دعاوی مدنی می‌توانند مستقلاً مبادرت به صدور «دستور توقف نقض حریم خصوصی» و حقوق مربوط به شخصیت کنند.[۴]

مواد مرتبط

منابع

  1. ↑ ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی
  2. ↑ قدرت اله واحدی. بایسته‌های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379). چاپ 1. میزان، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1866916
  3. ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330776
  4. ↑ سیدعطا قیصری؛ مرتضی یوسف زاده؛ محمدرضا محمدی، (1400)، «نگرشی تحلیلی و انتقادی بر اقدامات تأمینی و سازوکارهای پیشگیرانه در حقوق مسئولیت مدنی ایران»، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 50، شماره 2
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=دعوای_مزاحمت&oldid=307208»