ماده 26 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
تبصره – متصدیان گورستان یا دفن مکلف به اطلاع وفات به [[ثبت احوال]] هستند. | تبصره – متصدیان گورستان یا دفن مکلف به اطلاع وفات به [[ثبت احوال]] هستند. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 48 قانون ثبت احوال]] | * [[ماده 48 قانون ثبت احوال]] | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در تصویب نامه 1297 قانون روسای خانواده را ملزم به اعلام وفات کرده بود. در قانون سجل احوال 1304 مسئولیت اعلام وفات با دو نفر از ساکنین محل وفات بود و در مورد افرادی که دارای مسکن ثابت نبودند بر عهده مامور تنظیم بود. قانون 1307 اعلام واقعه ولادت را بر عهده پدر یا مادر یا ماما گذاشته بود. در قانون اصلاح قانون ثبت احوال مصوب 1319 برای اعلام ولادت ترتیب مشخص کرده بود این وظیفه ابتدا بر عهده پدر سپس بر عهده ولی یا سرپرست طفل و در نهایت بر عهده مادر بود و در نهایت ماده 26 [[قانون ثبت احوال]] مصوب 1355 حاکم شد و باید به اعلام به ترتیب مقرر در قانون انجام شود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6406028|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | در تصویب نامه 1297 قانون روسای خانواده را ملزم به اعلام وفات کرده بود. در قانون سجل احوال 1304 مسئولیت اعلام وفات با دو نفر از ساکنین محل وفات بود و در مورد افرادی که دارای مسکن ثابت نبودند بر عهده مامور تنظیم بود. قانون 1307 اعلام واقعه ولادت را بر عهده پدر یا مادر یا ماما گذاشته بود. در قانون اصلاح قانون ثبت احوال مصوب 1319 برای اعلام ولادت ترتیب مشخص کرده بود این وظیفه ابتدا بر عهده پدر سپس بر عهده ولی یا سرپرست طفل و در نهایت بر عهده مادر بود و در نهایت ماده 26 [[قانون ثبت احوال]] مصوب 1355 حاکم شد و باید به اعلام به ترتیب مقرر در قانون انجام شود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6406028|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 26 قانون ثبت احوال == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
ترک تکلیف اعلام وفات ضمانت اجرای کیفری دارد و متخلف علاوه بر الزام به انجام تکلیف قانون به پرداخت جزای نقدی هم محکوم می شود.<ref name=":0" /> | ترک تکلیف اعلام وفات ضمانت اجرای کیفری دارد و متخلف علاوه بر الزام به انجام تکلیف قانون به پرداخت جزای نقدی هم محکوم می شود.<ref name=":0" /> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 26 قانون ثبت احوال == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# اعلام وفات و امضاء سند ثبت وفات به عهده نزدیکترین خویشاوند متوفی که در موقع وفات حاضر بوده. | # اعلام وفات و امضاء سند ثبت وفات به عهده نزدیکترین خویشاوند متوفی که در موقع وفات حاضر بوده. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۳: | ||
# مأموران انتظامی یا کدخدا نیز می‌توانند وظیفه اعلام وفات را به عهده بگیرند. | # مأموران انتظامی یا کدخدا نیز می‌توانند وظیفه اعلام وفات را به عهده بگیرند. | ||
# متصدیان گورستان یا دفن باید وظیفه اطلاع‌رسانی وفات به ثبت احوال را انجام دهند. | # متصدیان گورستان یا دفن باید وظیفه اطلاع‌رسانی وفات به ثبت احوال را انجام دهند. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۳۵: | خط ۲۹: | ||
[[رده:ثبت وفات]] | [[رده:ثبت وفات]] | ||
[[رده:اعلام وفات]] | [[رده:اعلام وفات]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0130}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۴
ماده 26 قانون ثبت احوال: اعلام وفات و امضاء سند ثبت وفات به عهده یکی از اشخاص زیر است:
۱ – نزدیکترین خویشاوند متوفی که در موقع وفات حاضر بوده است.
۲ – متصدی یا صاحب مکانی که وفات در آن رخ داده است یا نماینده او.
۳ – هر شخصی که در موقع وفات حاضر بوده است.
۴ – مأموران انتظامی یا کدخدا.
تبصره – متصدیان گورستان یا دفن مکلف به اطلاع وفات به ثبت احوال هستند.
مواد مرتبط
پیشینه
در تصویب نامه 1297 قانون روسای خانواده را ملزم به اعلام وفات کرده بود. در قانون سجل احوال 1304 مسئولیت اعلام وفات با دو نفر از ساکنین محل وفات بود و در مورد افرادی که دارای مسکن ثابت نبودند بر عهده مامور تنظیم بود. قانون 1307 اعلام واقعه ولادت را بر عهده پدر یا مادر یا ماما گذاشته بود. در قانون اصلاح قانون ثبت احوال مصوب 1319 برای اعلام ولادت ترتیب مشخص کرده بود این وظیفه ابتدا بر عهده پدر سپس بر عهده ولی یا سرپرست طفل و در نهایت بر عهده مادر بود و در نهایت ماده 26 قانون ثبت احوال مصوب 1355 حاکم شد و باید به اعلام به ترتیب مقرر در قانون انجام شود.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 26 قانون ثبت احوال
ترک تکلیف اعلام وفات ضمانت اجرای کیفری دارد و متخلف علاوه بر الزام به انجام تکلیف قانون به پرداخت جزای نقدی هم محکوم می شود.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 26 قانون ثبت احوال
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- اعلام وفات و امضاء سند ثبت وفات به عهده نزدیکترین خویشاوند متوفی که در موقع وفات حاضر بوده.
- در صورت عدم حضور خویشاوند نزدیک، متصدی یا صاحب مکان و یا نماینده او موظف به اعلام وفات هستند.
- هر شخصی که در زمان وفات حاضر بوده می‌تواند اعلام وفات کند.
- مأموران انتظامی یا کدخدا نیز می‌توانند وظیفه اعلام وفات را به عهده بگیرند.
- متصدیان گورستان یا دفن باید وظیفه اطلاع‌رسانی وفات به ثبت احوال را انجام دهند.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6406028