قرار رد دعوا
قرار رد دعوی قراری است که به استناد ماده 89 قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه در صورت وجود یکی از ایرادات مندرج در بند های 3 تا 11 ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی صادر میکند.[۱][۲]
قرار رد دعوا توسط مرجع تجدیدنظر
عدم رعایت شرایط قانونی دادخواست و یا عدم رفع نقص آن در موعد مقرر قانونی در مرحله بدوی، موجب نقض رأی در مرحله تجدیدنظر نخواهد بود. در این موارد دادگاه تجدیدنظر به دادخواست دهنده بدوی اخطار میکند که ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نقص اقدام نماید. در صورت عدم اقدام و همچنین درصورتی که سمت دادخواست دهنده محرز نباشد دادگاه رأی صادره را نقض و قرار رد دعوای بدوی را صادر مینماید.[۳]
مصادیق
برخی موارد صدور قرار رد دعوا مانند: ایراد به سمت خواهان و اعتبار امر مختومه و قانونی بودن دعوا، مشروعیت دعوا، جزمی بودن دعوی، ذینفع بودن خواهان و طرح دعوی درخ ارج از موعد (مواد ۸۴ و ۸۹) رد دعوای شخص ثالث (ماده ۱۳۴) رد دعوای بدوی در دادگاه تجدیدنظر (ماده ۳۵۰) استرداد دعوی قبل از اتمام دادرسی (ماده ۱۰۷) است.[۴]
رویه قضایی
- نظریه شماره 7/1401/1063 مورخ 1402/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مطالبه خسارات وارده به ملکی که دارای سند عادی است
- نظریه شماره 7/1401/1160 مورخ 1402/04/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ارائه دلایل و منضمات به دادخواست
مواد مرتبط
- ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 89 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 299 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
منابع
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658680
- ↑ راهنمای رسیدگی عملی در شوراهای حل اختلاف. چاپ 5. قضا، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658684
- ↑ ماده ۳۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 562340