ماده ۱۱۷۵ قانون مدنی

ماده ۱۱۷۵ قانون مدنی: طفل را نمی‌توان از ابوین یا از پدر یا از مادری که حضانت با اوست گرفت مگر در صورت وجود علت قانونی.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی
• ماده ۱۱۷۶ قانون مدنی
• ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی

توضیح واژگان

«حضانت» در ماده ۱۱۷۵ قانون مدنی، به معنای ولایت، سرپرستی، تربیت، نگهداری و مراقبت از صغیر می باشد، در واقع به محافظت و تربیت صغیر، حضانت گویند.

نکات تفسیری دکترین

حق حضانت، منحصر به ابوین طفل بوده؛ و تا زمانی که صلاحیت خود را برای اعمال این حق، از دست نداده باشند؛ هیچ‌یک از اقربای کودک، نمی‌تواند مدعی حضانت او گردد، و حضانت، قائم به شخص بوده؛ و قابلیت اسقاط یا انتقال به غیر را ندارد؛ سقوط یا تعلیق وظیفه حضانت، فقط در صورت وجود تعارض بین این تکلیف با منفعت و مصلحت صغیر، امکان پذیر است؛ زیرا حقوق طفل، مرجح بر حقوق ابوین او بوده؛ و جز در موارد به خطر افتادن مصالح کودک، نمی‌توان والدین او را، معاف از حضانت دانست.

کسی که حضانت طفل را بر عهده دارد؛ نباید به اعتیاد مضر، فساد جنسی، ارتشاء، خیانت در امانت و کلاهبرداری، که همگی از مصادیق واضح انحراف‌های اخلاقی محسوب می‌گردند؛ مبتلا باشد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

کسی که حضانت طفل را بر عهده دارد؛ باید امین، معتمد، ثقه و عادل بوده و فاسق نباشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. حضانت کودک به عنوان یک حق والدین شناخته می‌شود.
2. حضانت ممکن است به پدر یا مادر کودک واگذار شده باشد.
3. جداسازی کودک از والدین یا والدینی که حضانت با اوست، تنها با دلایل قانونی امکان‌پذیر است.
4. وجود علت قانونی مهم‌ترین شرط برای جداسازی کودک از والدین دارای حضانت است.

رویه های قضایی

• به موجب دادنامه شماره ۵۹۱ مورخه ۱۳۶۹/۹/۲۷ شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور، حضانت پدر، در مواردی که طفل را در معرض انحراف‌های دینی و اخلاقی قرار دهد؛ منتفی است.
• رای دادگاه درباره اثر ازدواج مادر بر سلب حضانت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۰۴۵۱)

مقالات مرتبط

• حقوق و تکالیف فرزندان ناشی از جنین اهدایی