ماده ۱۰ قانون مسئولیت مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده 10 قانون مسئولیت مدنی: كسی كه به حيثيت و اعتبارات شخصی يا خانوادگی او لطمه وارد شود مي تواند از كسی كه لطمه وارد آورده است جبران زيان مادی و معنوی خود را بخواهد هر گاه اهميت زيان و نوع تقصير ايجاب نمايد دادگاه مي تواند در صورت اثبات تقصير علاوه بر صدور حكم به خسارت مالی حكم به رفع زیان از طريق ديگر از قبيل الزام به عذرخواهی و درج حكم در جرايد و امثال آن نمايد.

اصول و مواد مرتبط

توضیح واژگان

زیان مادی: خسارتی که به بدن شخص یا دارایی او وارد شده باشد مانند جراحت وارد کردن یا شکستن پنجره.[۱]

زیان معنوی: ضرری که متوجه حیثیت و شرافت و آبروی شخص و وابستگان او گردد را ضرر معنوی گویند.[۲]

تقصیر: یعنی ترک کردن کاری که باید انجام می شد یا انجام کاری که نباید ترک می گردید.[۳]

مطالعات تطبیقی

قوانین مدنی جدید به ویژه قانون مدنی آلمان و سوئیس و قانون تعهدات سوئیس، علاوه بر جبران خسارت مادی، جبران خسارت معنوی را نیز تجویز نموده است. گرچه، بشر قادر نیست آلام روحی را از قلب های شکسته بزداید با این حال حقوق جدید با محکومیت عامل ورود زیان به پرداخت مبلغی تحت عنوان خسارت معنوی سعی کرده تا شاید از این راه، آلام روحی زیان دیده را تسکین دهد.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده 10 قانون مسئولیت مدنی در کنار مواد 8 و 9 این قانون، یکی دیگر از موارد خسارت معنوی را بیان کرده است که عبارت است از لطمه به حیثیت و اعتبارات شخصی و خانوادگی افراد که در این صورت افراد زیان دیده می توانند علاوه بر خسارت مادی، جبران خسارت معنوی را هم بخواهند[۵] که از آن جمله می توان به الزام مرتکب فعل زیانبار به ارائه مراتب اعتذار خود و یا درج حکم در مطبوعات اشاره کرد.[۶]

نکات توضیحی

زمانی که به کسی، خسارت معنوی وارد می شود مانند این که به شرافت و حیثیت او خدشه وارد شود، می توان خسارت مادی از وی اخذ کرد اما در چنین حالتی محکوم کردن مسئول به پرداخت خسارت، ناچیز است ولی انتشار حکم می تواند بازگشت اعتبار زیان دیده را تضمین کند.[۷] لازم به ذکر است، استعمال واژه «کسی» در ابتدای ماده 10 قانون مسئولیت مدنی، خصوصیتی ندارد و منظور قانونگذار مستثنی نمودن اشخاص حقوقی نیست لذا نمی توان با تفسیر لفظی ماده، جبران خسارت معنوی ناشی از اعمال اشخاص حقوقی را از دایره شمول این حکم خارج نمود. چنین تفسیری با منطق حقوقی و روح قانون مسئولیت مدنی منافات دارد.[۸]

رویه های قضایی

مصادیق و نمونه ها

حق مولف بر آثار خود و حق انسان بر عکس خویش از جمله مواردی است که آمیزه ای از حق مادی و معنوی است. بنابراین اگر مثلا موسسه ای عکس هنرمندی را بدون اجازه او برای تبلیغ کالای خود استفاده کند، وی می تواند همزمان خسارت مادی و معنوی مطالبه کند.[۹] همچنین اگر دو نفر نامزد شوند و یکی از آن ها، نامه و عکس و یا فیلم هایی را که در تصرف دارد مورد استفاده قرار دهد، طبق ماده 10 قانون مسئولیت مدنی، مسئول جبران خسارت خواهد بود.[۱۰]

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4458788
  2. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4458796
  3. صادق مددی. مسئولیت مدنی تولیدکنندگان و فروشندگان کالا. چاپ -. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3883044
  4. عبدالمجید امیری قائم مقامی. حقوق تعهدات (جلد اول) (وقایع حقوقی، کلیات حقوق تعهدات). چاپ 3. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1292804
  5. ناصر کاتوزیان. مجموعه مقالات تحولات حقوق خصوصی. چاپ 4. دانشگاه تهران، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1478576
  6. محمد آشوری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 13. سمت، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1094896
  7. سیدمهدی دادمرزی و محمدحسین (ترجمه) دانش کیا. دوره حقوق تعهدات (جلد دوم) (منابع تعهد- ضمان قهری- مسئولیت مدنی). چاپ 1. دانشگاه مفید، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4781032
  8. روح اله مهمان نوازان. خسارات قابل جبران در حقوق کیفری ایران. چاپ 1. آثار اندیشه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2467404
  9. حمید بهرامی احمدی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (مسئولیت مدنی). چاپ 1. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 791592
  10. علی جعفرزاده. دوره حقوق مدنی خانواده (نکاح و انحلال آن). چاپ 2. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4478312