ماده 134 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
ماده ۱۳۴ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:مجمع عمومی عادی صاحبان سهام میتواند با توجه بساعات حضور اعضاء غیرموظف هیئت مدیره در جلسات هیئت مزبور پرداخت مبلغی را بآنها بهطور مقطوع بابت حق حضور آنها در جلسات تصویب کند مجمع عمومی این مبلغ را با توجه به تعداد ساعات و اوقاتی که هر عضو هیئت مدیره در جلسات هیئت حضور داشته است تعیین خواهد کرد. همچنین در صورتیکه در اساسنامه پیشبینی شده باشد مجمع عمومی میتواند تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت بعنوان پاداش باعضاء هیئت مدیره تخصیص داده شود اعضاء غیرموظف هیئتمدیره حق ندارند بجز آنچه در این ماده پیشبینی شدهاست در قبال سمت مدیریت خود بهطور مستمر یا غیر مستمر بابت حقوق یا پاداش یاحقالزحمه وجهی از شرکت دریافت کنند.
مواد مرتبط
- ماده 129 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 130 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 131 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 132 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 133 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 135 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 136 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 137 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 138 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 139 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 140 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 141 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 142 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 143 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
- ماده 241 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت
توضیح واژگان
مجمع عمومی عادی:مجمع عمومی عادی یا سالیانه مجمعی است که با حضور دارندگان سهام شرکت سالی یکبار در موقعی که در اساسنامه پیش بینی شده است تشکیل می گردد.این مجمع دارای وظایفی است.[۱]
هیات مدیره:به مجموعه ای از مدیران منتخب از سوی مجمع عمومی عادی گفته می شود که وظیفه اداره شرکت را برعهده دارد.
اساسنامه:به مقرراتی که طرز کار و هدف و تشکیلات یک سازمان را مشخص میکند، اساسنامه یا اساسنامه داخلی میگویند.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
شرکت های سهامی معمولا توسط عده از اشخاص و مدیران موظف و غیر موظف اداره می گردد.معمولا دستمزد اعضا هیات مدیره به صورت حق حضور تعیین می شودیعنی مدیران برای هر جلسه مبلغی دریافت می دارند یا اینکه اساسنامه پیش بینی می کند در پایان سال چند درصدی از منافع به عنوان پاداش به انها تعلق بگیرد.[۳]
در لایحه اصلاحی سال 1347 قانون گذار بین دستمزد مدیران موظف و غیر موظف تمایز قایل شده است. ولی حقوق و مزایا مدیران غیر موظف یعنی مدیرانی که به غیر از رابطه مدیریت ارتباط دیگری با شرکت ندارند. مجمع عمومی عادی می تواند برای این مدیران پرداخت مبلغی را بابت شرکت در جلسات هیات مدیره به عنوان حق جلسات در نظر بگیرد.به غیراز موارد قانونی هیات مدیره حق ندارد که چیزی مازاد بگیرد.[۴]حقوق و مزایا مدیران موظف تابع قواعد عمومی است .مدیران موظف یا مقیم مدیرانی هستند که علاوه بر عضویت در هیات مدیره سایر امور اداری و اجرایی شرکت را عهده دار هستند این مدیران مبلغی را به عنوان مدیریت دریافت می دارند و ممکن است این حق مدیریت در قالب قرارداد کار با شرکت منظور و پرداخت گردد. [۵] نکته ای کوتاه خوب است که اضافه به این مطلب شودو آن این است که پرداخت پاداش سالیانه به هیات مدیره منوط به پیش بینی اساسنامه و مجمع عمومی عادی است.[۶]
نکات توضیحی
مدیران غیر موظف مدیرانی هستند که به جز رابطه مدیریت ارتباط کاری دیگری با شرکت ندارند.مجمع عمومی عادی می تواند پرداخت مبلغی را به چنین مدیرانی بابت شرکت در جلسات هیات مدیره تصویب نماید.مبلغ قابل پرداخت به اعضای هیات مدیره که معمولا از ان به حق جلسات تعبیر می شود بر خلاف عنوانی که دارد معمولا معین و یکسان است و به همه اعضا پرداخت می گردد. البته به غیر از اشخاصی که در جلسات غایب بوده اند.[۷]نکته ای که در ادامه مطلب قبلی باید افزود این است که مطابق این ماده ممکن است در اساسنامه پیش بینی شده باشد که مجمع عمومی بتواند نسبت معین از سود خالص شرکت را به عنوان پاداش به اعضای هیات مدیره تخصیص دهد اما باتوجه به ماده 214 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت این نسبت به هیچ وجه نباید در شرکت های سهامی عام از چنج درصد و در شرکت های سهامی خاص از ده درصد سودی که در همان سال به سهامداران پرداخت می شود تجاوز نماید.[۸]
در پایان شایسته است که به ارایه تعریفی از مدیران موظف بپردازیم. مدیران موظف افرادی هستند که ضمن عضویت در هیات مدیره در همان شرکت یک سمت رسمی را به طور تمام وقت در تصدی داشته باشد. از جمله مدیر عامل یا مدیر مالی یا مدیر امور حقوقی و قرارداد ها و...[۹]
منابع
- ↑ حسینقلی کاتبی. حقوق تجارت. چاپ 12. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3102460
- ↑ محمدجواد رضایی زاده. حقوق اداری (جلد یک). چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4620604
- ↑ حسن ستوده تهرانی. حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت مختلط غیرسهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت تعاونی، تصفیه امور شرکت ها، ثبت شرکت ها). چاپ 20. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1881424
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3358392
- ↑ محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3254136
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2483252
- ↑ فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4302044
- ↑ محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4239548
- ↑ رضا پاکدامن. حقوق شرکت های تجاری (شرح و نقد مقررات حاکم بر شرکت های سهامی عام و خاص با مسئولیت محدود، تعاونی، تضامنی، دولتی و خارجی). چاپ 1. خرسندی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3940648