ماده ۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
ماده 3 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: موارد زير در صورتی كه طفل يا نوجوان را در معرض بزه ديدگی يا ورود آسيب به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنیت و يا وضعيت آموزشی وی قرار دهد، وضعيت مخاطره آميز محسوب شده و موجب مداخله و حمايت قانونی از طفل و نوجوان می شود:
الف) بی سرپرستی طفل و نوجوان و يا بی توجهی و سهل انگاری در انجام وظايف قانونی و شرعی نسبت به آنان از سوی هر شخصی كه مكلف به آن است؛
ب) ابتلای هر يك از والدين، اولياء يا سرپرستان قانونی به بيماری يا اختلال های رفتاری، روانی يا شخصيتی و يا بيماری های جسمی واگير صعب العلاج به تشخيص پزشكی قانونی؛
پ) زندانی شدن هر يك از والدين، اولياء يا سرپرستان قانونی؛
ت) ابتلاء هر يك از والدين، اولياء يا سرپرستان قانونی به اعتيادهای زيان آور نظير مواد مخدر و روانگردان يا قمار؛
ث) قوادی و يا دائر يا اداره كردن مراكز فساد و فحشا توسط هر يك از والدين، اولياء يا سرپرستان قانونی و يا اشتهار آن ها به فساد اخلاق و فحشا؛
ج) خشونت مستمر والدين، اولياء، سرپرستان قانونی و يا ساير اعضای خانواده نسبت به يكديگر؛
چ) عدم اقدام برای ثبت واقعه ولادت يا عدم اخذ اسناد سجلی يا هویتی براي طفل يا نوجوان بدون عذر موجه؛
ح) بازماندن طفل و نوجوان از تحصيل؛
خ) طرد شدن طفل و نوجوان از سوي خانواده؛
د) كم توانی جسمی يا ذهنی طفل و نوجوان، ابتلای وی به بيماريی های خاص يا اختلال هويت جنسی؛
ذ) نقض قوانين جزائي توسط طفل يا ارتكاب جرم توسط نوجوان و يا استفاده از آن ها در فعاليت های مجرمانه، وارد شدن يا وارد كردن طفل و نوجوان در فعاليت هايی نظير تكدی گری و قاچاق و همچنين اعتياد آنان به مواد مخدر، روانگردان يا مشروبات الكلی؛
ر) هرگونه وضعيت زيانبار ناشی از فقر شديد، آوارگی، پناهندگی، مهاجرت يا بی تابعیتی؛
ز) فرار مكرر از خانه يا مدرسه و ترك تحصيل از سوي طفل يا نوجوان؛
ژ) سوء رفتار نسبت به طفل و نوجوان و يا بهره كشي از او.
مواد مرتبط
- ماده 4 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
- ماده 5 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
- ماده 29 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
نکات توضیحی
منظور قانونگذار از مداخله و حمایت در وضعیت های مخاطره آمیز عبارتند از: 1-انجام تحقیقات و اقدامات مقتضی توسط مددکاران اجتماعی بهزیستی. 2-اقدام لازم جهت رفع خطر، کاهش آسیب و پیشگیری از وقوع جرم نسبت به طفل و نوجوان توسط مددکاران اجتماعی بهزیستی به انضمام ضابطان دادگستری یا توسط واحد حمایت دادگستری به انضمام ضابطان دادگستری. 3-دور کردن طفل و نوجوان در موارد فوری از محیط خطر و انتقال وی به مراکز بهزیستی یا سایر مراکز مربوط راسا توسط مددکاران اجتماعی بهزیستی یا ضابطان دادگستری یا واحد حمایت دادگستری با تشخیص و زیر نظر مددکار اجتماعی. 4-صدور دستور موقت خروج طفل و نوجوان از محیط خطر و انتقال او به مکانی مطمئن و امن یا سپردن به شخص مورد اطمینان توسط دادستان. 5- صدور دستور موقت در خصوص حضانت، ولایت، قیمومت، سرپرستی، ملاقات، عزل ولی قهری، سپردن به خانواده جایگزین یا مراکز بهزیستی و یا سایر نهادها و موسسات اجتماعی، تربیتی، درمانی یا بازپروری، نگهداری در مکانی مطمئن و امن و یا سپردن موقت به شخص مورد اطمینان دادگاه توسط دادگاه خانواده.[۱]
مقالات مرتبط
عوامل خطر و راهکارهای حمایتی از کودکان در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399
ثبت ولادت از دیدگاه فقهی با رویکرد تطبیقی کشورهای اسلامی
منابع
- ↑ امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652024