نقدی بر مادۀ 14 قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۱ توسط Amirhossein Hajzadeh (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نقدی بر مادۀ 14 قانون آیین دادرسی کیفری نام مقاله ای از ابوالفضل هدایتی محبوب و محمد حسن اسدی بوده که در شماره بیست و ششم دوره هفتم (بهار 1398) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

خسارت های وارده ناشی از جرم در حقوق ایران ازجمله در ماده 14 قانون آیین دادرسی کیفری جدید به مادی، معنوی و منافع ممکن الحصول تقسیم شده است. با توجه به تصویب این قانون که تحولی در پارهای از قواعد مسئولیت مدنی میباشد، از موارد قابل انتقاد آن خارج کردن خسارت ناشی از جرائم موجب دیه و تعزیرات منصوص شرعی از شمول اصل جبران کامل خسارات است، بدون آنکه تعریفی جامع از خسارت معنوی و تعزیرات منصوص شرعی ارائه داده باشد. مطالبه خسارت معنوی و منافع ممکن الحصول در جرائم موجب تعزیرات منصوص شرعی و دیه فقط در مواردی که حکم به خسارت مالی نباشد، امکانپذیر است. محدودیت اعمال شده در تبصره 6 ماده 14 ق.د.ک. جدید شامل منفعت ازدسترفته در جرائم علیه اموال نبوده و میتوان آن را مطالبه کرد و مصادیق تعزیرات منصوص شرعی با توجه به روایات، نمیتواند شامل از دست رفتن منافع ممکن الحصول شود و در جرائم موجب قصاص، حد و تعزیر غیرمنصوص، منافع ممکن الحصول و خسارت معنوی قابل مطالبه و مطابق ماده 14 منظور مقنن جبران خسارت معنوی به وجه مادی و غیر آن است.

کلیدواژه ها

  • مسئولیت مدنی
  • ضرر و زیان
  • خسارت معنوی
  • منافع ممکن الحصول
  • تعزیرات منصوص شرعی

مواد مرتبط