ماده 41 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۴۱ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲:''' هر کس از افراد مردم عامدا موجبات فرار اشخاصی را که قانونا محبوس یا دستگیر شدهاند فراهم آورد بطریق ذیل مجازات خواهد شد: هر گاه محبوس محکوم به اعدام یا حبس دائم یا رجم یا صل...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۱ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: هر کس از افراد مردم عامدا موجبات فرار اشخاصی را که قانونا محبوس یا دستگیر شدهاند فراهم آورد بطریق ذیل مجازات خواهد شد:

هر گاه محبوس محکوم به اعدام یا حبس دائم یا رجم یا صلب بوده مجازات او یک تا سه سال و اگر محبوس متهم به جرمی بوده که مجازات آن اعدام یا رجم یا صلب است مجازات از شش ماه تا دو سال حبس و در سایر موارد و احوال مجازات او سه ماه تا یک سال حبس خواهد بود.