ماده 69 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۹ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: اگر رشوه بصورت وجه نقد نباشد، بلکه مالی بلاعوض یا به مقدار فاحش ارزانتر از قیمت معمولی یا صورتا به قیمت معمولی و حقیقتا به قیمت کمتر فاحشی به مستخدمین دولتی اعم از قضائی و اداری بطور مستقیم یا غیر مستقیم منتقل شود یا برای همان مقاصد مالی به مقدارفاحشی گرانتر از قیمت معمولی و یا صورتا به قیمت معمولی و حقیقتا به قیمت گران فاحشی از مستخدمین یا مأمورین مستقیما یا غیر مستقیمخریداری گردد، مستخدمین و مأمورین مزبور مرتشی و طرف معامله نیز راشی محسوب میشود.