ماده 155 قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب 1362
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۵۵ قانون مجازات اسلامی مبحث چهارم در تعزیرات مصوب ۱۳۶۲: منسوخه ۰۵/۰۸/۱۳۹۹ - در کلیه موارد مذکور در این قانون هر گاه مصدوم احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی یا استمداد از مأمورین انتظامی از این کار خودداری کند و یا بمنظور فرار از تعقیب محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند بر حسب نتیجه حاصل ازصدمه وارده حسب مورد بیش از نصف حداکثر مجازاتهای مقرر در مواد ۱۴۹ الی ۱۵۲ این قانون محکوم خواهد شد.
هر گاه موضوع اتهام با مواد ۱۵۰ و ۱۵۱ این قانون منطبق باشد، یا گذشت شاکی تعقیب یا اجرای حکم موقوف میگردد. راننده در صورتی میتواند برای انجام تکلیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رساندن به مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد. در تمام موارد مذکور در این قانون هرگاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مأمورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا بهرنحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند، دادگاه مقررات تخفیف را درباره او رعایت خواهد نمود.