ماده 62 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۶۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' منسوخه ۰۱/۰۵/۱۳۳۴ - وکالت در دادگاهها شامل تمام اختیارات راجعه بامر دادرسی است جز آنچه را که موکل استثناء کرده لیکن در امور زیر اختیار وکیل باید در وکالتنامه تصریح شود.اشاره ب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: منسوخه ۰۱/۰۵/۱۳۳۴ - وکالت در دادگاهها شامل تمام اختیارات راجعه بامر دادرسی است جز آنچه را که موکل استثناء کرده لیکن در امور زیر اختیار وکیل باید در وکالتنامه تصریح شود.اشاره بشماره های مذکور در این ماده بدون ذکر موضوع آن تصریح محسوب نمیشود.

۱ – وکالت راجع به پژوهش.

۲ – وکالت راجع بفرجام.

۳ – وکالت در مصالحه و تعیین وکیل سازش.

۴ (منسوخه ۰۹/۰۹/۱۳۴۹)– وکالت در ادعای جعل یا انکار نسبت بسند طرف و استرداد سند.

۵ – وکالت در تعیین جاعل.

۶ – وکالت در ارجاع دعوی بداوری و تعیین داور.

۷ – وکالت در توکیل.

۸ – وکالت در تعیین مصدق و کارشناس.

۹ – وکالت در اقرار ( مقصود اقرار در ماهیت دعوی یا بامری است که کاملا قاطع دعوی باشد)

۱۰ – وکالت در دعوی خسارت.

۱۱ – وکالت در استرداد دعوی.

۱۲ – وکالت در جلب شخص ثالث و دفاع از دعوی ثالث.

۱۳ – وکالت در دعوی متقابل و دفاع از دعوی نامبرده.