ماده 740 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۷۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: در موارد زیر مدت مرور زمان یکسال است:
۱ – دعاوی راجعه بقیمت یا حقی که بر حسب عرف و عادت فورا یا در مدت کمی پرداخت میگردد از قبیل قیمت خوراک و منزل در مهمانخانه و اماکنی که معد برای سکنی و ماکولات است و حق الزحمه طبیب و کارشناس و امثال آنها.
۲ – دعوی کسبه و بازرگان نسبت بقیمت چیزیکه از آنها خریده میشود و بر حسب عرف و عادت در مدت کمی پرداخت میگردد در صورتیکه مشتری بازرگان نبوده یا معامله بازرگانی نباشد.
۳ – دعاوی راجعه بحقوقی که باقساط ماهیانه یا کمتر از یکماه تادیه میشود مثل اجرت تعلیم و تدریس و هزینه نگاهداری و تربیت اطفال و اجرت اهل حرفه و هنرپیشه و نوکر و خدمه که بنحو ماهیانه یا کمتر مقرر شده نسبت بهر یک از اقساط.
۴ – دعاوی هر یک از طرفین معامله و قایم مقام آنها راجع به فسخ یا بطلان معاملات و تعهدات و تقسیم.
مبحث دوم – ابتداء مدت مرور زمان