ماده 485 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: اگر صدور حکم از روی سند مجعول باشد مهلت پژوهش از تاریخ ثبوت جعلیت آن سند بموجب حکم نهایی است و اگر یکی از طرفین را سندی باشد که مدار حکم بر آن سند است و محکومیت طرف مزبور بواسطه این بوده که طرف مقابل آن سند را کتمان کرده یا باعث کتمان آن شده مهلت پژوهش از تاریخ وصول آن سند بمحکوم علیه شروع میشود لیکن در اینصورت تاریخ وصول سند باقرار در دادگاه یا سند کتبی باید ثابت شود.

اگر یکی از طرفین حیله و تقلبی کرده باشد که در حکم دادگاه موثر بوده مهلت پژوهش برای طرف مقابل از تاریخ ثبوت حیله و تقلب بموجب حکم نهایی شروع میشود.