ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: منسوخه ۱۲/۱۰/۱۳۳۱ - در موارد زیر مدعلی علیه می تواند فقط ضمن اولین پاسخ نسبت بماهیت دعوی هر ایرادی که دارد بکند: ۱– وقتی که دادگاه صلاحیت ذاتی نداشته باشد.
صلاحیت دادگاه شهرستان نسبت بدادگاه استان و بالعکس و دادگاههای دادگستری نسبت بمراجع غیر دادگستری صلاحیت ذاتی است.
۲– در موردی که دعاوی از جهت صلاحیت نسبی راجع بدادگاه دیگری است.
۳– در موردی که دعوی بین همان اشخاص در همان دادگاه و یا دادگاه دیگری که از حیث درجه با آن دادگاه مساوی است قبلا اقامه شده و تحت رسیدگی است و یا اگر همان دعوی نیست دعوایی است که با ادعای مدعی ارتباط کامل دارد.
۴– در صورتی که دعوی مشمول مرور زمان باشد.
۵– در صورتی که مدعی اهلیت قانونی برای اقامه دعوی نداشته باشد از قبیل صغیر و غیررشید و مجنون و یا کسی که ممنوع از تصرف در اموال خود در نتیجه حکم ورشکستگی باشد.
۶– وقتی که ادعا متوجه شخص مدعی علیه نباشد.
۷– هرگاه کسی بعنوان نمایندگی اقامه دعوی کرده از قبیل وکالت یا ولایت یا قیمومت و سمت او محرز نباشد.
۸ – وقتیکه دعوای طرح شده سابقا بین همان اشخاص یا اشخاصی که اصحاب دعوی قایم مقام آنها هستند رسیدگی و نسبت به آن حکم صادر شده باشد.