ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' منسوخه ۲۰/۰۶/۱۳۵۸ - مواردیرا که دادستانها باید در دادرسی های مدنی و بازرگانی در دادگاههای شهرستان و استان مداخله کنند موارد ابلاغ گویند و موارد نامبرده از قرار زیر است: ۱ – د...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: منسوخه ۲۰/۰۶/۱۳۵۸ - مواردیرا که دادستانها باید در دادرسی های مدنی و بازرگانی در دادگاههای شهرستان و استان مداخله کنند موارد ابلاغ گویند و موارد نامبرده از قرار زیر است: ۱ – دعاوی راجعه باموال و منافع و حقوق عمومی.

۲ – دعاوی راجعه بدولت.

۳ – دعاوی راجعه بوجوه بریه و امور خیریه که جهه عمومی داشته باشد مثل وصایای عمومی و اوقاف عمومی و امثال آن.

۴ – دعاوی راجعه به محجورین و غایب مفقودالاثر.