ماده 192 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' شخصی که درخواست اجرای موقت میکند باید تامین بدهد و تامینی که از او خواسته میشود بطوری است که در مورد تامین خواسته معین است. در صورتیکه محکوم به وجه نقد باشد بعد از وصول در صند...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: شخصی که درخواست اجرای موقت میکند باید تامین بدهد و تامینی که از او خواسته میشود بطوری است که در مورد تامین خواسته معین است.
در صورتیکه محکوم به وجه نقد باشد بعد از وصول در صندوق دادگستری توقیف میشود و محتاج به تامین دیگر نخواهد بود.