ماده 222 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۳ توسط Itbot (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' هرگاه بر دادگاه معلوم شود میزانی که برای تامین تعیین گردیده کافی نیست مقدار کافی را برای تامین تعیین میکند و در صورت امتناع مدعی یا پژوهش خواه از دادن تامین نامبرده موافق ما...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: هرگاه بر دادگاه معلوم شود میزانی که برای تامین تعیین گردیده کافی نیست مقدار کافی را برای تامین تعیین میکند و در صورت امتناع مدعی یا پژوهش خواه از دادن تامین نامبرده موافق ماده فوق اقدام میشود.