ماده 236 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' منسوخه ۰۱/۰۵/۱۳۳۴ - قرار تامین باید بمدعی علیه فورا ابلاغ و پس از آن اجراء شود جز در مواردیکه ابلاغ فورا ممکن نباشد و تاخیر اجرا باعث تضییع یا تفریط خواسته گردد که در اینصورت ق...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: منسوخه ۰۱/۰۵/۱۳۳۴ - قرار تامین باید بمدعی علیه فورا ابلاغ و پس از آن اجراء شود جز در مواردیکه ابلاغ فورا ممکن نباشد و تاخیر اجرا باعث تضییع یا تفریط خواسته گردد که در اینصورت قرار تامین اجرا و پس از آن ابلاغ میشود.