ماده 249 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴ توسط Itbot (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' اگر درخواست کننده تامین یا وکیل او در روز معین حاضر نشوند دادگاه میتواند ضمانتی را که برای تامین کلیه یا قسمتی از خواسته کافی میداند قبول کند. * ماده 248 قانون آیین دادرسی مدن...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: اگر درخواست کننده تامین یا وکیل او در روز معین حاضر نشوند دادگاه میتواند ضمانتی را که برای تامین کلیه یا قسمتی از خواسته کافی میداند قبول کند.