ماده 290 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۵ توسط Itbot (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' منسوخه ۱۲/۱۰/۱۳۳۱ - توقیف دادرسی در موارد زیر بعمل میآید: ۱ – در صورتیکه یکی از اصحاب دعوی یا وکیل آنان فوت نماید یا محجور شود و یا وکیل بجهتی از دادرسی ممنوع شود. ۲ – در صورتی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: منسوخه ۱۲/۱۰/۱۳۳۱ - توقیف دادرسی در موارد زیر بعمل میآید:
۱ – در صورتیکه یکی از اصحاب دعوی یا وکیل آنان فوت نماید یا محجور شود و یا وکیل بجهتی از دادرسی ممنوع شود.
۲ – در صورتیکه سمت یکی از اصحاب دعوی که بآن سمت داخل در دادرسی شده بود زایل گردد.