ماده 367 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۷ توسط Itbot (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' اقرار کتبی است در صورتیکه در یکی از اسناد یا لوایحی که بدادگاه داده شده است اظهار شده باشد و شفاهی است در صورتیکه در حین مذاکره در دادگاه بعمل آید. در اقرار شفاهی طرفیکه میخو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: اقرار کتبی است در صورتیکه در یکی از اسناد یا لوایحی که بدادگاه داده شده است اظهار شده باشد و شفاهی است در صورتیکه در حین مذاکره در دادگاه بعمل آید.
در اقرار شفاهی طرفیکه میخواهد از اقرار طرف دیگر استفاده نماید باید از دادگاه بخواهد که اقرار در صورت مجلس قید شود.