ماده 378 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۷ توسط Itbot (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' در مقابل تردید یا انکار هرگاه صاحب سند سند خود را استرداد نمود دادگاه باستناد و دلایل دیگر رجوع میکند – استرداد سند دلیل بر بطلان آن نخواهد بود هرگاه صاحب سند سند خود را استر...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: در مقابل تردید یا انکار هرگاه صاحب سند سند خود را استرداد نمود دادگاه باستناد و دلایل دیگر رجوع میکند – استرداد سند دلیل بر بطلان آن نخواهد بود هرگاه صاحب سند سند خود را استرداد نکرد و سند موثر در دعوی باشد باعتبار آن سند رسیدگی میشود.
۳ – ادعای جعلیت