ماده 542 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۵۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' فرجام خواستن اجرای حکم را تا وقتیکه حکم نقض نشده است بتاخیر نمیاندازد ولی هرگاه محکوم علیه بطوریکه در تامین خواسته مقرر است نسبت به محکوم به تامین بدهد اجرای حکم تا صدور حکم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۵۴۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: فرجام خواستن اجرای حکم را تا وقتیکه حکم نقض نشده است بتاخیر نمیاندازد ولی هرگاه محکوم علیه بطوریکه در تامین خواسته مقرر است نسبت به محکوم به تامین بدهد اجرای حکم تا صدور حکم فرجامی بتاخیر میافتد.