ماده 592 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۵۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' جهات اعاده دادرسی از قرار زیر است: ۱ – اگر در مطلبی که موضوع ادعاء نبوده است حکم صادر شده باشد. ۲ – اگر حکم بمقدار بیشتر از خواسته صادر شده است. ۳ – در صورتیکه در مفاد یک حکم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: جهات اعاده دادرسی از قرار زیر است:

۱ – اگر در مطلبی که موضوع ادعاء نبوده است حکم صادر شده باشد.

۲ – اگر حکم بمقدار بیشتر از خواسته صادر شده است.

۳ – در صورتیکه در مفاد یک حکم مواد متضاد باشد.

۴ – در صورتیکه حکم قطعی دادگاه مخالف باشد با حکم قطعی دیگری که سابقا همان دادگاه در خصوص همان دعوی و بین اصحاب دعوی صادر کرده بدون اینکه سبب قانونی موجب این مغایرت باشد.

۵ – در صورتیکه طرف مقابل درخواست کننده اعاده دادرسی حیله و تقلبی نموده باشد که در حکم دادگاه موثر بوده.

۶ – اگر حکم دادگاه مستند باسنادی بوده است که بعدا مجعولیت آنها ثابت شده باشد.

۷ – اگر بعد از صدور حکم اسناد و نوشتجاتی یافت شود که دلیل حقانیت درخواست کننده اعاده دادرسی بوده و ثابت گردد که آن اسناد و نوشتجات را طرف مقابل مکتوم داشته و یا باعث کتمان آنها بوده.

مبحث دوم – در موعد اعاده دادرسی