ماده 739 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۷۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵:''' در موارد زیر مدت مرور زمان سه سال است: ۱ – دعوی وکیل بر موکل نسبت بحق الوکاله و هزینه ای که از طرف موکل پرداخته است. ۲ – دعوی بر مستخدمین دولت و وکلا راجع به برگها و اسنادی که...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۰۶,۲۵: در موارد زیر مدت مرور زمان سه سال است:

۱ – دعوی وکیل بر موکل نسبت بحق الوکاله و هزینه ای که از طرف موکل پرداخته است.

۲ – دعوی بر مستخدمین دولت و وکلا راجع به برگها و اسنادی که بآنها داده شده.

۳ – دعوی بر معمار و هنرپیشه راجع بعیبی که در عمل آنها پیدا شده.

۴ – حق اشتراک در مجلات و روزنامه ها و امثال آن که سالیانه یا باقساط زیادتر از یکماه داده میشود.

۵ – دعاوی راجعه بخسارت دادرسی و تاخیر تادیه و خسارات ناشیه از اجراء احکام.