ماده 7 قانون ثبت احوال
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده 7 قانون ثبت احوال: سن گواه و اعلام كننده نبايد كمتر از 18 سال تمام باشد. پدر و مادري كه قبل از رسيدن به سن 18 سال تمام ازدواج كرده اند مي توانند ولادت يا وفات فرزند خود را اعلام نمايند.(اصلاحي 18ˏ10ˏ1363)
مواد مرتبط
پیشینه
موضوع ماده 7 قانون ثبت احوال در قانون سجل احوال 1304 نیز قید شده بود با این تفاوت که شهادت افرادی پذیرفته می شد که هویت آن ها از طرف نظمیه یا حکومت یا کدخدای محل تصدیق شده باشد اما قانون قعلی تنها به شرایط سنی گواه پرداخته است.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 7 قانون ثبت احوال
به موجب دستورالعمل شماره 22/1175 - 73/3/28 که صراحتا اعلام کرده است که حداقل سن پدر و مادر به ترتیب 16 و 10 سال تمام قمری است لذا اگر سنشان کمتر باشد باید حکم رشد از دادگاه بگیرند.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 7 قانون ثبت احوال
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- سن گواه و اعلام کننده باید حداقل 18 سال تمام باشد.
- پدر و مادری که قبل از 18 سالگی ازدواج کرده‌اند، مجاز به اعلام ولادت یا وفات فرزند خود هستند.
- این ماده در تاریخ 18 دی 1363 اصلاح شده است.
منابع
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405860
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405800