قرار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[قرار شبه قاطع]] قراری است که به موجب آن پرونده از گردش رسیدگی خارج شود بدون آنکه از [[دادگاه]] خارج شده باشد مانند [[قرار عدم اهلیت]]، یا اگر از شعبه خارج شود به شعبه دیگری ارجاع شود مانند [[قرار امتناع از رسیدگی]]. این قرار اصولاً قابل اعتراض در مرحله تجدیدنظر است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1253828|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | [[قرار شبه قاطع]] قراری است که به موجب آن پرونده از گردش رسیدگی خارج شود بدون آنکه از [[دادگاه]] خارج شده باشد مانند [[قرار عدم اهلیت]]، یا اگر از شعبه خارج شود به شعبه دیگری ارجاع شود مانند [[قرار امتناع از رسیدگی]]. این قرار اصولاً قابل اعتراض در مرحله تجدیدنظر است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1253828|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
=== | === قرار قاطع دعوا === | ||
قرار قاطع دعوا قراری است که با صدور آن پرونده از [[دادگاه]] رسیدگی کننده خارج می‌شود مانند [[قرار ابطال دادخواست|قرار ابطال]] یا [[قرار رد دادخواست|رد دادخواست]]. این قرار اصولاً قابل اعتراض در مرحله تجدیدنظر است.<ref name=":0" /> | قرار قاطع دعوا قراری است که با صدور آن پرونده از [[دادگاه]] رسیدگی کننده خارج می‌شود مانند [[قرار ابطال دادخواست|قرار ابطال]] یا [[قرار رد دادخواست|رد دادخواست]]. این قرار اصولاً قابل اعتراض در مرحله تجدیدنظر است.<ref name=":0" /> | ||
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۲
در صورتی که رای دادگاه یکی از ویژگی‌های (راجع به ماهیت دعوا و قاطع بودن) نداشته باشد، قرار است.[۱] به عبارت دیگر اگر تصمیمی از ناحیه دادرس گرفته شد که قاطع دعوا نباشد، اما از وسایل و اسباب رسیدن به حق باشد، به آن قرار می گویند.[۲]
اجرای قرار
هیچ حکم یا قراری را نمی‌توان اجراء نمود مگر این که به صورت حضوری و یا به صورت دادنامه یا رونوشت گواهی شده آن به طرفین یا وکیل آنان ابلاغ شده باشد.[۳]
اقسام قرار
قرار شبه قاطع
قرار شبه قاطع قراری است که به موجب آن پرونده از گردش رسیدگی خارج شود بدون آنکه از دادگاه خارج شده باشد مانند قرار عدم اهلیت، یا اگر از شعبه خارج شود به شعبه دیگری ارجاع شود مانند قرار امتناع از رسیدگی. این قرار اصولاً قابل اعتراض در مرحله تجدیدنظر است.[۴]
قرار قاطع دعوا
قرار قاطع دعوا قراری است که با صدور آن پرونده از دادگاه رسیدگی کننده خارج می‌شود مانند قرار ابطال یا رد دادخواست. این قرار اصولاً قابل اعتراض در مرحله تجدیدنظر است.[۴]
رویه قضایی
- نظریه شماره 7/1402/343 مورخ 1402/05/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صدور دستور لغو محکومیت تعلیقی
- نظریه شماره 7/1401/1093 مورخ 1402/01/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدور قرار معاینه محل در پرونده کیفری
- نظریه شماره 7/1401/1177 مورخ 1402/03/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح به رسیدگی اتهامات متعدد
منابع
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573440
- ↑ آشنایی با اصطلاحات حقوقی (مدنی و کیفری). چاپ 2. قضا، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321476
- ↑ ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1253828