ماده ۱۲ قانون زمین شهری: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۵

ماده ۱۲ قانون زمین شهری: (اصلاحی ۱۳۷۰/۱۱/۳) - تشخیص عمران و احیاء و تاسیسات متناسب و تعیین نوع زمین دائر و تمیز بائر از موات به عهده وزارت مسکن و شهرسازی است این تشخیص قابل اعتراض در دادگاه صالحه می باشد.

وزارت مسکن و شهرسازی مکلّف است نظریه خود را در تشخیص نوع زمین،اعم از آنچه تاکنون صادر نموده و به آن اعتراض نشده یا آنچه بعدا صادر می نماید به مالکین اعلام نماید. مهلت حق اعتراض از تاریخ اعلام سه ماه تعیین می گردد.در صورت عدم دسترسی یا استنکاف مالک از دریافت نظریه،بایستی طی دو نوبت به فاصله ده روز نظریه مذکور در روزنامه کثیر الانتشار آگهی،تا سه ماه از تاریخ آخرین آگهی،مدعیان می توانند اعتراض خود را به دادگاه تسلیم نمایند،در صورت عدم وصول اعتراض در مهلت مذکور تشخیص،قطعی و لازم الاجراء است.

تبصره ۱- دادگاه نسبت به اعتراض خارج از نوبت و بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی رسیدگی کرده و حکم لازم خواهد داد،اعتراض به تشخیص وزارت مسکن و شهرسازی در دادگاه مانع از اجراء مواد این قانون نمی گردد.

تبصره ۲- ملاک تشخیص مرجع مقرر در ماده ۱۲ در موقع معاینه محل در مورد نوع زمینهایی که از تاریخ ۱۳۵۷/۱۱/۲۲ وسیله دولت یا ارگانها و نهادها و کمیته ها و دفاتر خانه سازی احداث اعیانی یا واگذار شده بدون در نظر گرفتن اعیانیهای مذکور خواهد بود.

رویه های قضایی

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 * [[نظریه شماره 7/99/1749 مورخ 1399/11/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره سال ملاک عمل جهت احراز احیاء و عمران زمین]]
 * [[نظریه شماره 7/1400/1238 مورخ 1401/03/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مطالبه خسارت هزینه دادرسی از دولت]]
+* [[نظریه شماره 7/1400/403 مورخ 1400/10/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تغییر کاربری اراضی از باغی به مسکونی]]
 {{مواد قانون زمین شهری}}
 [[رده: مواد قانون زمین شهری]]

ماده ۱۲ قانون زمین شهری: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۵

رویه های قضایی

منوی ناوبری

جستجو