اهلیت شخص حقوقی در قراردادهای مجانی
 | |
| عنوان | اهلیت شخص حقوقی در قراردادهای مجانی |
|---|---|
| نویسنده | صادق شریعتی نسب |
| محور موضوعی | حقوق تجارت حقوق خصوصی |
| سال نشر | ۱۳۹۸ |
| منتشر شده در | نشریه مطالعات حقوق خصوصی |
| دوره | ۴۹ |
| شماره | ۴ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
اهلیت شخص حقوقی در قراردادهای مجانی عنوان مقاله ای از صادق شریعتی نسب است که در دی 1398 و در شماره 4 دوره 49 فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
هرچند در حقوق ایران از اهلیت عام شخص حقوقی سخن میرود (مادة 588 ق.ت.)، اهلیت اشخاص حقوقی در قراردادهای مجانی از جهاتی مورد تردید است: 1. آیا شخص حقوقی معنای احسان را درک میکند و تبرع به او قابل انتساب است؟ 2. انجام یا پذیرش بخشش با ماهیت و هدف اشخاص حقوقی، به ویژه اشخاص تجاری سازگار است؟ 3. اهلیت دولت و اشخاص حقوق عمومی در بخشش ها چه حدودی دارد؟ 4. در قراردادهای مجانی ویژه ای چون وصیت و وقف و کفالت محدودیتی برای اشخاص حقوقی هست یا خیر؟ با تحلیل هدف بخشش ها و با استقراء از عقود مجانی، به عنوان قاعدة عمومی باید گفت که جز در مواردی که روابط و انگیزه های انسانی بر روابط مالی پیشی بگیرد (مانند وصیت)، یا ماهیت عمل حقوقی به گونه ای باشد که مختص اعمال انسانی است (مانند وضع مکفول در عقد کفالت)، یا قبول و انجام بخشش، با موضوع و هدف و فلسفة شخص حقوقی ناسازگار باشد (مانند بخشش شرکت های دولتی)، هر بخششی را می توان در مورد اشخاص حقوقی نیز تصور کرد؛ خواه شخص حقوقی در مقام بخشنده باشد یا در مقام طرف بخشش.