رای دادگاه درباره اصل استحقاق زوجه بر نفقه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۰۷۲۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۰۷۲۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۴/۲۵
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعاصل استحقاق زوجه بر نفقه
قاضیموسوی
سیفی فردین ارژنگی
محسن خدائی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اصل استحقاق زوجه بر نفقه: در روابط زوجین، اصل بر استحقاق زوجه بر دریافتِ نفقه است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی خانم پ.ب. فرزند ح. با وکالت خانم س.ح. به طرفیت آقای غ.ب. فرزند خ. با وکالت آقای خ.ن. به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ ۱۰/۲/۹۱ (تاریخ وقوع عقد نکاح) با جلب نظر کارشناس و با احتساب هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل به شرح دادخواست تقدیمی دادگاه با توجه به محتویات پرونده ضمن احراز رابطه زوجیت زوجین و استماع اظهارات طرفین دعوی صرف نظر از اینکه دو نفر از شهود خواهان والدین وی بوده و اظهارات شهود نقل قول در مورد اخراج زوجه از منزل بوده و شرایط شهادت را نداشته و اینکه زوجه در محل اقامت زوج در شهرستان تبریز حضور نداشته و پرداخت نفقه مستلزم تمکین زوجه از زوج بوده و چنین امری برای دادگاه احراز نگردیده لهذا دادگاه دعوی خواهان را وارد تشخیص نداده، مستندا به ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی حکم به بی حقی خواهان صادر و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رییس شعبه ۲۶۴ دادگاه عمومی خانواده تهران خدایی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی خانم پ.ب. از دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۱۶۴۰۰۷۶۹ مورخ ۳۰/۵/۱۳۹۲ شعبه محترم ۲۶۴ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن دعوی مطروحه از ناحیه تجدیدنظرخواه به طرفیت همسرش تجدیدنظر خوانده آقای غ.ب. به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ ۱۰/۲/۱۳۹۱ تا صدور حکم در پرونده کلاسه ۹۲۰۹۹۸۰۲۱۶۴۰۰۳۴۶ حکم به بی حقی تصدیر گردیده است وارد است چرا که دادگاه محترم بدوی به لحاظ عدم تمکین زوجه در محل سکونت زوج که شهرستان تبریز بوده حکم به بی حقی تصدیر نموده اند با توجه به اینکه در شروط ضمن عقد حق تعیین مسکن با زوجه بوده کما اینکه در دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۲۶۱۱۵۰۲۲۰۷ مورخ ۳۰/۱۰/۱۳۹۲ صادره از شعبه محترم ۱۵ دادگاه خانواده کرج بدین استناد درخواست تمکین زوج با بطلان دعوی مواجه گشته باید خاطرنشان نمود که در دعوی مطالبه نفقه اصل بر استحقاق زوجه است و عدم استحقاق آن می بایست توسط زوج به اثبات برسد که در مانحن فیه علی رغم شرط ضمن عقد و اذعان زوج در جلسه مورخ ۳۰/۱۰/۱۳۹۲ که اعلام نموده با توجه به اینکه کارم ساخت وساز است نمی توانم در تهران کار شروع کنم و ادعای اینکه علی رغم قبول شروط ضمن زوجه تعهد اخلاقی به همراهی وی داشته نمی تواند مؤثر در مقام باشد که با ارجاع امر به کارشناسی ماهیانه نفقه را برای سال ۱۳۹۱ مبلغ ۰۰۰/۵۰۰/۳ ریال و برای سال ۱۳۹۲ ماهیانه ۰۰۰/۷۰۰/۳ ریال تعیین گردیده که در مورخ ۲۱/۲/۹۳ زوج به نظریه کارشناس اعتراض ولی از ناحیه زوجه اعتراضی واصل نگردیده است با توجه به اینکه نظریه کارشناس طریقیت دارد نه موضوعیت به نظر می رسد مبلغ نفقه تعیینی توسط کارشناس کاملا متعارف بوده و با توجه به اینکه اعتراض تجدیدنظرخواه مدلل و موجه به نظر می رسد دادگاه به استناد صدر ماده ۳۵۸ از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب ۲۱/۱/۷۹ در امور مدنی ضمن نقض دادنامه معترض عنه با توجه به استحقاق دریافت نفقه از ناحیه زوجه مستندا به ماده ۱۹۸ از همان قانون و مادتین ۱۱۰۶ و ۱۱۰۷ قانون مدنی حکم به محکومیت زوج تجدیدنظر خوانده به پرداخت نفقه معوقه از تاریخ ۱۰/۲/۱۳۹۱ لغایت صدور حکم بدین ترتیب که سال ۱۳۹۱ ماهیانه مبلغ ۰۰۰/۵۰۰/۳ ریال و سال ۱۳۹۲ ماهیانه ۰۰۰/۷۰۰/۳ ریال طبق نظریه کارشناسی و سال ۱۳۹۳ ماهیانه چهار میلیون ریال طبق تشخیص دادگاه توأم با خسارات دادرسی در حق تجدیدنظرخواه (زوجه) صادر و اعلام می دارد. رأی صادره مطابق ماده ۳۶۵ از همان قانون قطعی است.

رییس شعبه ۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

سیفی فردین ارژنگی موسوی

مواد مرتبط

جستارهای وابسته

شرط ضمن عقد

نفقه