رای دادگاه درباره اعتبار قرارداد در مورد نفقه فرزند (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۱۲۴۴)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۱۲۴۴ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۷/۲۲ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | اعتبار قرارداد در مورد نفقه فرزند |
| قاضی | احمدی حسین مرادی هرندی روحانی مریان |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اعتبار قرارداد در مورد نفقه فرزند: نفقه فرزند بر عهده پدر است و به جهت آمره بودن مقررات مربوط به فرزند مشترک، تنظیم قرارداد بین مکلف (پدر) و طرف دیگر نمی تواند تکلیف شرعی و قانونی موصوف را از بین ببرد.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دادخواست فرزند خانم ف.ک. به طرفیت آقای م.ط. با وکالت آقای ع.الف. به خواسته مطالبه نفقه فرزند مشترک به نام م.ط. و هزینه دادرسی به شرح دادخواست تقدیمی با بررسی محتویات پرونده و فتوکپی مصدق شناسنامه پیوست پرونده رابطه والدینی اصحاب دعوی و طفل مشترک محرز است خواهان طی دادخواست تقدیمی و جلسه رسیدگی اظهار داشته است که نفقه فرزند مشترک که نزد وی می باشد توسط خوانده پرداخت نشده است وکیل خوانده با حضور در جلسه دادگاه دلیلی دایر بر پرداخت نفقه فرزند از تاریخ تقدیم دادخواست ارائه ننموده اند فلذا دادگاه با توجه به مراتب فوق و جمیع محتویات پرونده و اظهارات طرفین و مستندا به مواد ۱۲۰۶ و ۱۱۹۹ و ۱۱۹۸ و ۱۲۰۴ از قانون مدنی و با در نظر گرفتن نظریه کارشناسی رأی به پرداخت نفقه فرزند مشترک از تاریخ تقدیم دادخواست تا زمان استحقاق به صورت ماهیانه ۳/۵۰۰/۰۰۰ ریال و خسارات دادرسی له خواهان و علیه خوانده صادر و اعلام می دارد.
رئیس شعبه ۲۷۶ دادگاه عمومی خانواده تهران- احمدی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.ط. با وکالت آقای ع.الف. به طرفیت خا نم ف.ک. به ولایت آقای م.ط. نسبت به دادنامه شماره ۶۷۸ مورخ ۱۳۹۳/۰۵/۱۸ شعبه ۲۷۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران در پرونده کلاسه ۱۶۱ مبنی بر صدور حکم محکومیت به پرداخت نفقه فرزند مشترک با توجه به مجموع محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و مندرجات آن مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی و لوایح دفاعیه طرفین مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته رأی صادر شده دادگاه بدوی بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر گردیده و تجدیدنظرخواهی وارد تشخیص داده نمی شود زیرا بر اساس ماده ۱۱۹۹ قانون مدنی نفقه اولاد بر عهده پدر است و مطابق ماده ۱۱۹۸ از همان قانون پرداخت نفقه الزام و تکلیف برای پدر بوده و پدر در صورت تمکن مکلف به پرداخت است و نفقه اقارب حق مالی که بر ذمه مکلف مستقر گردد محسوب نمی شود و وفق نص ماده ۱۲۰۶ زوجه در هر حال می تواند برای نفقه زمان گذشته خود اقامه دعوی نماید و طلب او از بابت نفقه مزبور طلب ممتاز بوده و ... ولی اقارب متوفا نسبت به آینده می توانند مطالبه نفقه نمایند علیهذا با توجه به آمره بودن مقررات مربوطه به فرزند مشترک تنظیم قرارداد بین مکلف (پدر) و طرف دیگر نمی تواند تکلیف شرعی و قانونی موصوف را از بین ببرد لذا این دادگاه با عنایت به مراتب مذکور ضمن رد دادخواست تجدیدنظرخواهی رأی صادر شده دادگاه بدوی را با استناد به مواد ۳۵۸ و ۳۶۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی تأیید و استوار می کند. این رأی قطعی است.
رئیس و مستشار شعبه ۲۴ تجدیدنظر استان تهران
مرادی هرندی - روحا نی
مواد مرتبط
- ماده ۱۱۹۸ قانون مدنی
- ماده ۱۱۹۹ قانون مدنی
- ماده ۱۲۰۴ قانون مدنی
- ماده ۱۲۰۶ قانون مدنی
- ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی