رای وحدت رویه شماره 813 مورخ 1400/5/19 هیات عمومی دیوان عالی کشور
رای وحدت رویه شماره 813 مورخ 1400/5/19 هیات عمومی دیوان عالی کشور: با عنایت به مواد ١١۵ و ١١٨ قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٩٢، هرگاه متهم قبل از قطعیت حکم، توبه کند و ندامت و اصلاح وی برای قاضی محرز شود، در جرایم تعزیری درجه شش، هفت و هشت، مجازات ساقط می شود و در سایر جرایم موجب تعزیر، دادگاه میتواند مقررات راجع به تخفیف مجازات را اعمال کند، اما بعد از قطعیت حکم، موضوع از شمول این مقررات خارج است. بدیهی است، بعد از قطعیت حکم، عفو یا تخفیف مجازات محکومان مطابق بند ١١ اصل یکصد و دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (مشابه آنچه ذیل ماده ١١۴ و تبصره ٢ ماده ٢٧٨ قانون یادشده مقرر شده است)، امکانپذیر است. بنا به مراتب، رأی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی گرگان که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
مواد مرتبط
- اصل 110 قانون اساسی
- ماده 114 قانون مجازات اسلامی
- ماده 115 قانون مجازات اسلامی
- ماده 118 قانون مجازات اسلامی
- ماده 278 قانون مجازات اسلامی
- ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری