ماده 121 قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۱ قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: پرسنلی که یک یا چند عضو خود را و یا بخشی از آن را برای همیشه از دست دهند یا بیش از یکسال به منظور درمان بستری گردند، یا بعلت فقدان سلامتی، تمام یا بخشی از توان خود را از دست بدهند و تا یکسال کارآئی خود را بدست نیاورند، چنانچه به سبب یکی از موارد مذکور در ماده ۱۲۰ این قانون چنین وضعیتی برای آنان به وجود آمده باشد جانباز و در سایر موارد معلول نامیده شده و از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند شد:

الف – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارآئی از دست رفته ایشان جزئی بوده و امکان ادامه خدمت بدون مشقت برای آنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه خواهند داد .

ب – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضای آنان و یا میزان کارآئی از دست رفته ایشان در حدی باشد که ادامه خدمت برای آنان توام با مشقت باشد، لکن شخصا مایل به ادامه خدمت باشند به خدمت ادامه می دهند و در صورت عدم تمایل تا یک سال منتسب و پس از آن بازنشسته می شوند.

ج – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارآئی از دست رفته ایشان در حدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلب نماید و پرسنلی که بیش از دو سال بستری باشند و نتوانند ادامه خدمت دهند بازنشسته می شوند .

تبصره ۱ – تشخیص تطبیق وضعیت پرسنل با مفاد این ماده و بندهای آن از نظر پزشکی بر عهده کمیسیون عالی پزشکی سپاه خواهد بود .

تبصره ۲ – پرسنلی که بر اساس این ماده بازنشسته می گردند چنانچه حداکثر تا پنج سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی بازیابند که به تشخیص کمیسیون عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد در صورتیکه واجد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی و با تصویب مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون با درجه یا رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده می گردند .