ماده ۳ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۳ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه: دارنده وسیله نقلیه مکلف است برای پوشش خسارت های بدنی واردشده به راننده مسبب حادثه، حداقل به میزان دیه مرد مسلمان در ماه غیرحرام، بیمه حوادث اخذ کند؛ مبنای محاسبه میزان خسارت قابل پرداخت به راننده مسبب حادثه، معادل دیه فوت یا دیه و یا ارش جرح در فرض ورود خسارت بدنی به مرد مسلمان در ماه غیرحرام و هزینه معالجه آن می باشد. سازمان پزشکی قانونی مکلف است با درخواست راننده مسبب حادثه یا شرکت بیمه مربوط، نوع و درصد صدمه بدنی وارد شده را تعیین و اعلام کند. آیین نامه اجرائی و حق بیمه مربوط به این بیمه نامه به پیشنهاد بیمه مرکزی پس از تصویب شورای عالی بیمه به تصویب هیات وزیران می رسد.
رویههای قضایی
- رای وحدت رویه شماره 806 مورخ 1399/11/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور
- نظریه شماره 7/99/1107 مورخ 1399/08/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم الزام شرکت بیمه به پرداخت خسارت وارده به راننده مقصر
- نظریه شماره 7/99/114 مورخ 1399/02/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم تکلیف بیمه گر به پرداخت دیه در فرض فوت راننده مقصر فاقد گواهینامه
- نظریه شماره 7/99/1493 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رانندگی با وسیله نقلیه فاقد بیمه نامه
- نظریه شماره 7/99/1266 مورخ 1399/09/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم محکوم شدن صندوق تامین خسارت های بدنی به پرداخت خسارت به راننده
- نظریه شماره 7/1400/375 مورخ 1400/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درمورد خروج غرامت تصادف از زمره دیه و عدم توقیف آن به عنوان ماترک
- نظریه شماره 7/99/555 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم انتساب حادثه به راننده
- نظریه شماره 7/98/1762 مورخ 1399/01/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تاخیر در پرداخت خسارت به مسبب حادثه توسط شرکت بیمه